2 “चमैंए परमेश्वर खनिर मुँ?” बिसि अरू ह्रेंमैंइ तले बिमुँ?
ङए ह्रिबमैंर सेलाँइ थोसि घा तब् धोंले ङए शत्तुरमैंइ ङलाइ प्ह्रम्, धै चमैंइ त्हिंइतिमिन् ङने बिरिम्, “क्हिए परमेश्वर खनिर मुँ?”
ओ ङए सो, क्हि तले आतोंल? धै ङए खों न्होंर क्हि तले च्हतर्ले आदेल? क्हिए आशा परमेश्वरने थेंन्; तलेबिस्याँ खी ङलाइ मुक्ति पिंबै परमेश्वर ग। छतसि ङ अझै खीलाइन थेब् लब्मुँ।
ङए मिग्लि त्हिंयाँ म्हुँइँस ङए चबै सै तइमुँ, छाब् म्रोंमा ङए शत्तुरमैंइ “क्हिए परमेश्वर खनिर मुँ?” बिसि खोंयोंन् बिलै ङलाइ प्ह्ररिम्।
सैं तोंदै धन्यबाद पिंबै म्हिमैंए चिब ङ तल। छतसि परमेश्वरए मिं क्वेबर ह्याबै ल्हें म्हिमैंने क्ह्रिसि ङइ चमैंलाइ परमेश्वरए धिंउँइँ बोब्रें लमल। चु ताँमैं मैंरिमा ङए सैं बेल्ले नम्।
“चमैंए परमेश्वर खनिर मुँ?” बिसि अरू ह्रेंमैंइ तले बिए? क्हिए के लब्मैंए बग्दिबै कोए खी क्हिजीन् किंम् बिसि अरू ह्रेंमैंइ सेरिगे! ङिज्यै या म्रोंरिगे!
क्हिइ ह्रोंसए म्हिमैंलाइ कोंर सैबै सैं लसि पखब् ग बिसि मिश्रीमैंलाइ तले बिल् पिंमुँ? छतसि क्हि ह्रिस आखद्, सैं एसि ह्रोंसए म्हिमैंलाइ नास तल् आपिंन्।