11 ओ याहवेहलाइ मान लब्मैं, याहवेहए फिर भर थेंन्! क्हेमैंलाइ ल्होब नेरो जोगेब खीन् ग।
तलेबिस्याँ पृथ्बीउँइँले मु कति नुब मुँ, खीलाइ मान लब्मैंए फिर खीए खोंयोंइ आनुबै म्हाँया या च्हगन् थेब मुँ।
“खीए खोंयोंइ आनुबै म्हाँया खोंयोंन् बिलै तरिम्” बिसि इस्राएलीमैंइ बिरिगे।
“खीए खोंयोंइ आनुबै म्हाँया खोंयोंन् बिलै तरिम्,” बिसि याहवेहलाइ मान लब्मैंइ बिरिगे।
ओ इस्राएलए सन्तानमैं, याहवेहए मिं थेब् लद्! ओ हारूनए सन्तानमैं, याहवेहए मिं थेब् लद्!
दिलेया याहवेहलाइ मान लब्मैं नेरो खीए खोंयोंइ आनुबै म्हाँयार भर लब्मैंने खी सैं तोंमुँ।
ओ याहवेहलाइ मान लब्मैं, खीलाइन थेब् लद्! ओ याकूबए ताँन् सन्तानमैं, खीए मिं क्वेद्! ओ इस्राएलए ताँन् सन्तानमैं, खीने ङ्हिंन्!
दिलेया याहवेहजी खीने ङ्हिंब्मैंए छैं लम्; तलेबिस्याँ चमैंइ खीए खोंयोंइ आनुबै म्हाँयाए फिर आशा थेंइमुँ।
याहवेहने ङ्हिंबै म्हिइ रक्षा योंम्, धै चए प्हसेमैंए ल्हागिर खी लोबै क्ल्ह्यो तब्मुँ।
परमेश्वरए ताँ छ्याब आरेब मुँ; खीए प्हलेर खब्मैं ताँनल खी ढाल ग।
ताँन् म्हिमैं खाब ह्रेंर्बै मुँलेया परमेश्वरने ङ्हिंसि छ्याँबै के लमुँ च म्हिमैंलाइ खीजी खोमुँ।
झाइले राजगद्दिउँइँले छ बिबै कै थेइ, “ओ परमेश्वरए के लब्मैं, ओ खीलाइ म्हाँदिब्मैं, ओ कोल्मैं नेरो चिब्मैं ङ्योए परमेश्वरए मिं क्वेद्।”