7 आछ्याँबै ताँमैं थेमा च आङ्हिं; चइ याहवेहए फिर भर लबइले चए सैं भोंब मुँ।
याहवेह ङने बालुन् मुँ, छतसि ङ तो सैने या ङ्हिंरिब् आरे, म्हिमैंइ ङलाइ तोइ लल् आखाँ।
ङइ याहवेहने ग्वार ह्रिमा खीजी ङलाइ ज्वाफ पिंइ धै ङलाइ ङ्हिंन् लबै ताँन् सैमैंउँइँले ङ फ्रेमिंइ।
प्लबै म्हिमैंइ खेंमैंए सै न्होरए फिर थेब् प्हैंसि ङलाइ म्हि आच्हिन् ललेया ङ ङ्हिंरिब् आरे।
ओ परमेश्वर, ङइ क्हिए फिर्न भर लइमुँ, ङइ क्हिए फिर्न भर लइमुँ। छतसि ङ बाजा ह्रादै क्वे प्रिंब्मुँ।
छतसि ओ म्हिमैं, खोंयोंन् बिलै खीनेन् भर थेंन्; खीए ओंसों ह्रोंसए सैंर्बै ताँ बिद्; तलेबिस्याँ ङ्योए ग्वार ह्रिबै क्ल्ह्यो परमेश्वर ग। तिस्याँदे मैंन्
ठिक के लब्मैं याहवेहनेन् सैं तोंब्मुँ, धै खीए प्हलेर्न ग्वार योंम्। सोजो म्हिमैं ताँनइ खीए मिं थेब् लब्मुँ!
दिलेया ङइ बिबै ताँमैं थेब्मैं जोगेब्मुँ धै चमैंल तोइ न्होह्रों तरिब् आरे, चमैं आङ्हिंनले ढुक्कले टिल् योंब्मुँ।”
छतसि आनारद्, आसिन् समा सैदिद्, छलस्याँ क्हेमैं खोंयोंइ बिलै सोसि परमेश्वरने टिल् योंब्मुँ।”
ल्हडें नेरो प्होंब् नेब तइमुँ रो बिब क्हेमैंइ थेब्मुँ च त्हेर आङ्हिंन् तलेबिस्याँ म्हिए च्ह युब् भन्दा ओंसों चु ताँन् ताँमैं तलन् त्हुम्। छ तनाबिलेया ह्युलए नास अझै तरिब आरे।”
“क्हेमैंए सैं खैता-खैता आङ्हाँन्। क्हेमैंइ परमेश्वरए फिर बिश्वास लमुँ, छलेन ङए फिरै या बिश्वास लद।
दिलेया ङइ ह्रोंसए छ्ह ह्रोंसए ल्हागिर तोइ सैइ आमैं। बरु परमेश्वरजी म्हिमैंए फिर दयाम्हाँया लबै बारेर सैं तोंबै ग्वाइ बिप्रबर प्रभु येशूजी पिंबै के ङइ ताँन् लल् खाँरिगे बिब् मत्त्रे ङइ मैंम्।
दिलेया खिइ बिइ, “क्हेमैं छले क्रोसि ङए सैं तले च्योंब् लमुँ? प्रभु येशूए ल्हागिर ङ जेलर फैब् मत्त्रे आङिं, यरूशलेमर सिल् त्हुनाबिलेया ङ तयार मुँ।”
छतसि, ओ थुमैं, आङ्हिंन्! परमेश्वरजी ङने खै बिइमुँ, छान् तब्मुँ बिसि ङ खीए फिर बिश्वास लम्।