3 खीजी लबै केमैंइ खीए मान नेरो इजेत थेब लमुँ, धै खीजी लबै ठिक केमैं खोंयोंन् बिलै तरिम्।
दिलेया खीए मान लब्मैं खीजी खोंयोंन् बिलै म्हाँया लरिम्। धै चमैंए च्ह-क्वेंमैं,
चए धिंर सैन्होर तब्मुँ, धै चइ लबै ठिक केमैं खोंयोंन् बिलै तरिम्।
आयोंब्-आख्युब्मैंलाइ चइ सैं प्ल्हसि पिंइमुँ; चइ लबै ठिक केमैं खोंयोंन् बिलै तरिम्; चलाइ ताँनइ मान लब्मुँ, धै चए क्र कैंडो तब्मुँ।
क्हिजी लबै ठिक केमैं खोंयोंन् बिलै तरिमुँ, धै क्हिए ठिमर क्ह्रोंसेंन्बै ताँमैं मुँ।
क्हिजी बिबै ताँमैं खोंयोंन् बिलै ठिक मुँ! ङ सोरिगे बिसि च ताँमैं क्होबै शक्ति पिंन्।
याहवेहजी लबै तोन्दोंरि केमैं ठिक मुँ, धै ह्रोंसइ बनेबै तोन्दोंरि सैमैंलाइ म्हाँया लम्।
परमेश्वरए छ्याँबै बयन मुइ लमुँ, खीजी बनेबै मुसारामैंइ खीए केमैं उँइँमिंम्।
“ओ याहवेह, देवतामैं न्होंर क्हि धों तब खाब् मुँ? बेल्ले पबित्र, बेल्ले मान लल् त्हुब, औदिबै के लबर क्हि धों तब खाब् मुँ?
दिलेया तिंजोरो खीए फिर बिश्वास लब्मैंउँइँले स्वर्गर्बै म्रुँमैं नेरो अधिकारिमैंइ परमेश्वरए औदिबै ज्ञान बुद्धिए ताँमै सेरिगे बिसि खीजी चु चाँजो उँइँमिंइ।