3 क्हिजी नेल् त्हुबै त्हिंइर क्हिए म्हिमैं खेंमैंए सैंइ मैंसि नेबै ल्हागिर न्हागर्न खब्मुँ। न्हाँगर्बै शीत धोंले क्हिए फ्रेंसिमैं सियोनए पबित्र कोंमैंर क्हि ङाँर खब्मुँ।”
याहवेहए मिं क्वेसि खीलाइ लल् त्हुबै मान लद्, खी धोंलेन् पबित्र तसि खीए मिं क्वेद्।
खी पबित्र नेरो छ्याँब तब् सेसि याहवेहलाइ फ्योद्; पृथ्बी तिगोंर्बै म्हिमैं खीए उँइँर थरथरले त्हारद्।
दिलेया पबित्र प्ल्ह क्हेमैंए फिर युबै लिउँइँ क्हेमैंइ शक्ति योंब्मुँ। धै क्हेमैं यरूशलेमर, ताँन् यहूदीया नेरो सामरियार, धै ह्युलए कुना-कुना समा ङए ग्वाइ पिंब्मैं तब्मुँ।”
छले प्रभुए ताँ खन्तोंदोंन् फेनेसि बडिदै ह्याइ।
परमेश्वर आबाजी येशूलाइ थेब् लमिंसि खीए क्योलोउँइँ थेंइँमुँ। धै ह्रोंसजी बाछा फैब् धोंले येशूलाइ पबित्र प्ल्ह पिंइ। च पबित्र प्ल्ह प्रभु येशूजी तोगो ङिए फिर कुमिंब् ग। चु ताँमैं क्हेमैंइ तोगो थेइमुँ, म्रोंइमुँ।
झाइले पत्रुसए ताँ क्वेंबै म्हिमैंइ बप्तिस्मा किंइ। च त्हिंइर्न योदा आयोदा हजार सोंदे म्हिमैं चमैंए फिर थब्दिइ।
चु ताँ थेबै लिउँइँ चमैंइ परमेश्वरए मिं क्वेइ। धै च एल्डरमैंइ पावलने बिइ, “थेद् अलि, चुर यहूदीमैं न्होंरै या प्रभुए फिर बिश्वास लब्मैं ल्हेंन् मुँ। चमैंइ मोशाइ पिंबै ठिममैं या छेनाले म्हाँदिम्।
दिलेया चमैंए ताँ थेब्मैंए न्होंर ल्हें म्हिइ येशूए फिर बिश्वास लइ। खीए फिर बिश्वास लब्मैं योदा-अयोदा हजार ङ्हदे तल।
तलेबिस्याँ भों आरेबै म्हि धों तसि खी क्रूसर च्योसि सिइ, दिलेया परमेश्वरए शक्तिजी खीलाइ धबै सोगों लमिंइ। येशूने घ्रिन् तमा ङि भों आरेब्मैं तलेया क्हेमैं छ्याँब् तरिगे बिबै ल्हागिर परमेश्वरजीन् ङिलाइ ख्रीष्टजी थोब् धों तबै छ्ह थोबै भों पिंब्मुँ।
तलेबिस्याँ पिंबै सैं मुँस्याँ क्हेमैंइ पिंल् खाँब् दे पिंबै भेटि म्रोंसि परमेश्वर सैं तोंम्। आरेस्याँ म्हैसि पिंल् आत्हु।
परमेश्वरलाइ धन्यबाद तरिगे, तलेबिस्याँ खीजी तीतसलाइ क्हेमैं ल्होमिंबै सैं पिंइमुँ।
च आशिकमैं तो जा बिस्याँ, ङ्यो परमेश्वरए उँइँर छ्याँबै छ्ह थोल् खाँरिगे बिसि चु ह्युल बनेब् भन्दा ओंसोंन् ख्रीष्टने घ्रिन् लसि खीजी ङ्योलाइ त्हाँइ।
तलेबिस्याँ परमेश्वरजी क्हेमैं खीए सैंर मैंब् धोंले प्ररिगे धै खीए के लरिगे बिसि खीजी क्हेमैंए न्होंर खोंयोंइन के लरिम्।
परमेश्वरजी ङ्योलाइ आछ्याँबै केर प्रबर आङिं, बरु पबित्र छ्ह थोबै ल्हागिर हुइब् ग।
येशू ख्रीष्टजी ङ्योइ लबै ताँन् पापउँइँले जोगेमिंबर सै फोसि खामिंइ। छ्याँबै के लबै ह्रोंसए चोखो म्हिमैं तरिगे बिसि ह्रोंसन् ङ्योए ल्हागिरि सिमिंइ।
क्हेमैं ताँनलाइ छ्याँबै गुनइ प्लिंमिंरिगे, धै खीए सैंर मैंब् धों तब क्हेमैंइ लल् खाँरिगे। परमेश्वरजी खोबै के येशू ख्रीष्टउँइँले खीजी क्हेमैंए म्हाँजोर लरिगे। येशूए मिं खोंयोंन् बिलै थेब तरिगे। आमेन, छान् तरिगे।
च लिउँइँ खाबज्यै च्योसे च्योल् आखाँबै म्हिए हुल ङइ म्रोंइ। चमैं ताँन् ह्रें-ह्रेंर्बै, ताँन् कुलर्बै, ताँन् ह्युलर्बै नेरो ताँन् ह्रों-ह्रोंसए क्युइ पोंब्मैं मुँल। चमैं फोस्रे ब्योंबै क्वें खिसि छोरए धुँए हाँगमैं योर छेसि राजगद्दि नेरो क्यु च्हजए उँइँर रारिल।