4 दिलेया याहवेह ह्रोंसए पबित्र क्ल्ह्योर मुँ; याहवेहए राजगद्दि स्वर्गर मुँ; खीजी म्हिमैंलाइ छेनाले ङ्ह्योमुँ; खीजी ह्रोंसए मिजी चमैंए जाँच लमुँ।
याहवेहए राजगद्दि स्वर्गर मुँ, ताँनए फिर खीजी ग्याल्स लम्।
ङ्योए याहवेह परमेश्वर धों तब खाब् मुँ? खी ताँन् भन्दा नुबै क्ल्ह्योर म्रुँ तसि क्हुँम्,
ओ परमेश्वर, ङ जाँचेदु, धै ङए खोंर्बै ताँमैं सेदु! ङ जाँचेदु, धै ङए न्हुँ कति ल्हें मुँ बिसि क्होमिंनु!
ताँ क्होब्मैं नेरो परमेश्वर म्हैब्मैं खाबै मुँ उ बिसि याहवेहजी स्वर्गउँइँले म्हिमैंलाइ ङ्ह्योम्।
ङए सैंरै आमैंबै दुःखमैं ङए फिर तखमा ङइ याहवेहने ग्वार ह्रिइ, छले ल्होमिंन् बिसि ङए परमेश्वरलाइ हुइमा खीजी ह्रोंसए टिबै क्ल्हयोउँइँले ङए ताँ थेमिंइ।
चमैं म्रोंसि स्वर्गर्बै राजगद्दिर टिबै याहवेह निस्योम्; खीजी चमैंलाइ प्ह्रम्।
याहवेहजी स्वर्गउँइँले ङ्ह्योमुँ धै खीजी म्हिमैंए ताँन् सन्तानलाइ म्रोंमुँ।
खीजी चु आसेमल् रो वा? तलेबिस्याँ खीजी खों न्होंर्बै ताँमैं सेम्।
खीजी ह्रोंसए भोंइन खोंयोंन् बिलै ग्याल्स लरिम्, खीजी अरू ह्रेंमैंए फिर ङ्ह्योरिम्। छतसि खीए बिरोधर राब्मैं थेब् आप्हैंरिगे। तिस्याँदे मैंन्
सियोनर टिबै याहवेहए ल्हागिर क्वे प्रिंन्! खीजी लबै केमैं ह्रें-ह्रेंमैंए उँइँर बिमिंन्!
याहवेहजी खन्तोदोंन् ङ्ह्योरिम्, दुष्ट म्हि नेरो छ्याँबै म्हिमैं ङ्हिंन-ङ्हिंए फिर मि छरिम्।
छलेन मन्दिरए मिंर कसम चबै म्हिइ मन्दिर नेरो चए न्होंर बास लबै परमेश्वरए मिंरै या कसम चम्।
दिलेया ङ क्हेमैंने बिमुँ, क्हेमैंइ खोंयोंन् बिलै तोइ सैलै या कसम आचद्। स्वर्गए मिं किंसि कसम आचद्, तलेबिस्याँ स्वर्ग परमेश्वरए टिबै क्ल्ह्यो ग।
‘ङ टिबै राजगद्दि स्वर्ग ग, धै ङए प्हले म्हैबै क्ल्ह्यो पृथ्बी ग। छतसि क्हेमैंइ ङए ल्हागिर खैबै धिं बनेम्? ङए भों न्हबै क्ल्ह्यो खनिर जा?
म्हिमैंइ म्हाँदिरिबै ताँन् सैमैं भन्दा खी थेब् ग बिसि म्हिमैंइ म्हाँदिरिबै सैमैंए बिरोध चइ लम्। धै ङन् परमेश्वर ग बिसि च परमेश्वरए मन्दिरर क्हुँम्।
परमेश्वरए उँइँरि तो सै या लोल् आखाँ। ताँन् सै परमेश्वरजी म्रोंल् खाँम्, छतसि ङ्योइ लबै केए हिसाब खीलाइन पिंल् त्हुम्।
च तोंदोंन् पबित्र प्ल्हजी ङ प्लिंयाइ, धै स्वर्गर राजगद्दि घ्रि मुँल, चर परमेश्वर क्हुँरिल।