4 ङइ चमैंए फिर म्हाँया ललेया चमैंइ ङलाइ छ्याब् ल्हैदिम्, दिलेया ङ बिस्याँ चमैंए ल्हागिर प्राथना लरिम्।
चमैंए फिर ङइ छ्याँबन् ललेया चमैंइ ङए न्होह्रों लम्; धै ङए सैं बेल्ले च्योंन् लवाम्।
तलेबिस्याँ तोनतोर्न चमैंइ ङलाइ फसेबै ल्हागिर ङो चुइ, धै तोनतोर्न ङलाइ सैबै ल्हागिर हों ताइ।
ङइ छेन् लना-लन् ङए न्होह्रों लब्मैंइ ङए बिरोधर आछ्याँबै ताँमैं पोंम्।
आगुइ क्हिलाइ छ्याँब ललैया क्हिइ चए न्होह्रों लइ बिस्याँ क्हिए धिंर खोंयोंइ आछ्याँबन् तम्।
च्हमा येशूजी बिइ, “ओ आबा, चुमैं क्षमा लमिंन्, तलेबिस्याँ चुमैंइ तो लरिइमुँ बिब था आसे।” दिलेया सिपाइमैंइ येशूए क्वें चिट्ठा झोंसि खेंमैंए न्होंरि चुइ।
येशूजी चमैंने बिइ, “ङइ क्हेमैंने ङए आबाउँइँले ल्हें छ्याँबै केमैं उँइँमिंइ। च केमैं न्होंरि खाब् केए ल्हागिरि क्हेमैंइ ङ युँमाइ प्रिंल् म्हैल?”
क्हेमैंए ल्हागिर सैं तोंदै ङने मुँबै ताँन् सै न्होर नेरो ङए ज्यु या पिंब्मुँ। छले ङइ क्हेमैंए फिर ल्हें म्हाँया लसेरो क्हेमैंइ ङलाइ च्युगुदे म्हाँया लब् वा?