20 ङए फिर छ्याब् ल्हैदिब्मैं नेरो ङए बिरोधर आछ्याँबै ताँ पोंब्मैंलाइ याहवेहजी छाबन् इनाम पिंरिगे!
“ङइ क्हिए शत्तुरमैं क्हिए प्हले न्होंर आप्लेन् समा क्हि ङए क्योलोउँइँ टिद्,” बिसि याहवेहजी ङए प्रभुने बिइमुँ।
च्हलाइ मान लसि फ्योद्, छ आलस्याँ खी ह्रिस खब्मुँ, धै क्हेमैं घ्याँर्न सिब्मुँ, तलेबिस्याँ खी युनन् ह्रिस खम्। खीए प्हलेर ग्वार ह्रिबर ह्याब्मैंइ आशिक योंब्मुँ।
तलेबिस्याँ ङए शत्तुरमैंइ ङए बिरोधर ताँ लम्, ङलाइ सैल् म्हैब्मैं खेंमैंए न्होंर छ बिसि मत लम्,
चमैंइ लबै पाप खीजी चमैंए फिर्न कुमिंब्मुँ, धै दुष्ट केमैं लबइले चमैंलाइ नास लवाब्मुँ; ङ्योए याहवेह परमेश्वरजी चमैं नास लवाब्मुँ।
म्हिए च्ह युसि चब् थुँब् लमा ‘ङ्ह्योत्ति, च चब्लाँ, प्हा को, बालि रेब्मैं नेरो अरू पापिमैंए थु!’ बिसि म्हिमैंइ बिमल। दिलेया परमेश्वरए बुद्धिए केमैं म्रोंसिन् क्ह्रोसेंन्ले बुद्धि छ्याँब् मुँन बिबै ताँ क्हेमैंइ सेल् खाँम्।”
चु ताँ थेसि फरिसीमैंइ बिइ, “चु म्हिइ मोंए म्रुँ बालजिबुलए शक्तिउँइँले मोंमैं ल्हाम्।”
दिलेया येशूजी बिइ, “चलाइ छ आलद् आबिद्, तलेबिस्याँ ङए मिंर छाबै औदिबै के लबै म्हिइ ङए बारेर तोइ आछ्याँबै ताँमैं युन्ले पोंल् आखाँ।
तारे ङलाइ आखोसि ‘म्रुँ आतरिगे’ बिब्मैं चुर पखसि ङए उँइँर सैवाद्।”
छतसि क्हेमैंइ चु ताँ क्होरिगे बिब ङए सैं मुँ, परमेश्वरए प्ल्हउँइँले पोंबै म्हिइ येशूलाइ स्यारल् आखाँ, झाइले अर्को ताँ पबित्र प्ल्हउँइँले मत्त्रे “येशून् प्रभु ग” बिल् खाँम्।
अलेक्जेन्डर बिबै कुमालेइ ङलाइ बेल्ले दुःख पिंइ। प्रभुजी चलाइ चइ लबै के अनुसार्बै दण्ड पिंब्मुँ।