1 याहवेहए मिं थेब् लद्! याहवेहलाइ धन्यबाद पिंन्, तलेबिस्याँ खीजी ङ्योए फिर ल्हयो खम्, धै खोंयोंइ आनुबै म्हाँया लरिम्!
दिलेया खीए मान लब्मैं खीजी खोंयोंन् बिलै म्हाँया लरिम्। धै चमैंए च्ह-क्वेंमैं,
याहवेहलाइ धन्यबाद पिंन्, खीए प्हलेर ग्वार ह्रिद्; अरू ह्रेंमैंए म्हाँजोर खीजी लबै केमैं बिमिंन्!
खीजी लबै निसाफमैं चमैंइ ङिंरिगे, धै खीए ठिममैं म्हाँदिरिगे बिसिन् चु ताँन् तब् ग। याहवेहए मिं थेब् लद्!
याहवेहलाइ धन्यबाद पिंन्, तलेबिस्याँ खी स्वाब मुँ, खीए म्हाँया खोंयोंन् बिलै तरिम्!
याहवेहलाइ धन्यबाद पिंन्, तलेबिस्याँ खी स्वाब मुँ, धै खीए खोंयोंइ आनुबै म्हाँया खोंयोंन् बिलै तरिम्।
क्हि स्वाब मुँ, क्हिजी छ्याँबै के लम्; क्हिए निसाफइ बिब् धोंले प्रब ङलाइ लोमिंन्।
याहवेह बेल्ले स्वाब मुँ, छतसि खीए मिं थेब लद्; खीजी म्हिमैंए फिर ल्हयो खम्, छतसि खीए मिंर क्वे प्रिंन्।
याहबेहलाइ धन्यबाद पिंन्, तलेबिस्याँ खी स्वाब मुँ। खीए म्हाँया खोंयोंन् बिलै तरिम्।
येशूजी चने बिइ, “क्हिइ छ्याँबै केए बारेर तले ङने ङ्योएमुँ? परमेश्वर घ्रि मत्त्रे छ्याँब मुँ। खोंयोंइ आखाँबै छ्ह योंदा ङ्हाँस्याँ क्हिइ परमेश्वरजी बिबै ताँमैं ङिंल् त्हुम्।”
तो तलेया परमेश्वरलाइ धन्यबाद पिंरिद्, तलेबिस्याँ क्हेमैं ख्रीष्ट येशूने बालु छ्ह थोमा परमेश्वरजी छान् तरिगे ङ्हाँइमुँ।