8 ङए शत्तुरमैंइ त्हिंतिमिन् ङलाइ स्यारम्; ङलाइ प्ह्रसि निस्युब्मैंइ ङ खै ङहाँल् त्हुइमुँ चमैंया छान् ङ्हाँल् त्हुरिगे बिसि आगुलाइ सराप पिंम्।
अरू ह्रेंमैंइ तले जाल रोमुँ? धै म्हिमैंइ तोन् तोर्बै ताँमैं तले मैंम्?
ङए शत्तुरमैंइ “चु खोंयों सियाब् ङ्हे चुए मिं क्ह्र खोंयों म्हयाब् ङहे?” बिसि ङए बारेर आछ्याँबै ताँमैं लमुँ।
तलेबिस्याँ शत्तुरमैंइ ङलाइ थेबै कैले हौदिम्, धै दुष्टमैंइ ङलाइ क्र ओलै आपिं। चमैं ह्रिस खसि ङलाइ दुःख पिंम्; धै ङए फिर खैच्हिजिले पोंम्।
म्हिमैंइ प्ह्रमा ङए सैं चोयाइमुँ, धै ङए सैं बेल्ले नइमुँ। ङए फिर ल्हयो खब्मैं खाबै मुँ उ बिसि म्हैइ, दिलेया खाबै आरेल, धै सैं क्होल् लमिंब्मैं या खाबै मुँ उ बिसि ङइ म्हैइ, दिलेया खाबै आयों।
ह्याबै त्हिंइमैं, ओंसों ओंनोंबै बर्षमैं, ङइ मैंम्।
ओ याहवेह, क्हिए शत्तुरमैंइ ङलाइ हेल लइमुँ, क्हिजी छ्युगु फोसि त्हाँबै म्हिलाइ चमैंइ प्ह्रइमुँ।
छ लब् म्रोंसि फरिसीमैं नेरो शास्त्रिमैं बेल्ले ह्रिस खसि चुलाइ तो लले बिसि खेमैं न्होंर मत लबर होंइ।
ल्हें खे ङइ चमैंने ‘तारेसेरो नासरतर्बै येशूए फिर बिश्वास आलद्’ बिसि च्हों धिंजरे सजैं पिंबर ल्हैदिइ, धै चमैं म्रोंसि ङ बेल्ले ह्रिस खसि अरू ह्युलर्बै सहरजरे या ह्यासि चमैंलाइ ह्रुगुदिइ।
स्तिफनसए ताँ थेसि चमैं बेल्ले ह्रिस खसि स ह्राइ।
तलेबिस्याँ ख्रीष्टज्यै या ह्रोंसए सैं तोंन् लबै केमैं आल, बरु परमेश्वरजी लद् बिबै केमैं लसिन् दुःख योंइ। छतसि “क्हिलाइ गाल् केब्मैंए गाल् ङए फिर तइमुँ,” बिसि परमेश्वरए छ्वेर प्ह्रिइमुँ: