7 चमैंए सुँर आगुलाइ हौदिब, स्योर तेब नेरो सराब पिंबै ताँ मत्त्रे मुँ; चमैंए सुँर केरै आफेबै छेरन् ङ्हाँबै ताँ मत्त्रे मुँ।
ताँनइ ह्रोंसए ङ्हेब् ट्हुब्मैंने स्योर तेसि पोंम्, चमैं फिब्लो पार्दिसि स्योर ताँमैं पोंम्।
प्हुरिइ च्हिब् धोंले चमैंए लेइ नल् लम्, चमैंए सुँर प्हुरिए म्येकैं ल्हें तम्। तिस्याँदे मैंन्
ङलाइ घेर्दिब्मैंए क्रए फिर चमैंए सुँइ पोंबै आछ्याँबै ताँइन हुवारिगे!
ङलाइ आगुए ह्युलर्बै म्हिमैंए योउँइँले जोगेमिंसि फ्रेमिंनु। चमैंए सुँइ स्योर ताँमैं पोंमुँ, धै चमैंइ कसम चलेया स्योलिबै ताँ पोंमुँ।
चमैंए सुँइ स्योर ताँमैं पोंमुँ, धै चमैंइ कसम चलेया स्योलिबै ताँ पोंमुँ।
चए सुँइ स्योलिबै ताँमैं नेरो आछ्याँबै ताँमैं पोंमुँ; छ्याँबै केमैं लब नेरो केर फेबै ताँमैं पोंब चइ पिवाइमुँ।
ङलाइ ङ्ह्योबरम् खनबिलैया चमैं छ्याँबै सैंउँइँले आख; चमैंइ सुँइ लिरिक्क लमुँ, दिलेया बैरु त्होंयाबै लिउँइँ ङए ताँन् लप्रम्।
चमैंए सुँइ क्ह्रोंसेंन्बै ताँ आपों; चमैंए खों आछ्याँबै सैमैंइ प्लिंइमुँ; चमैंए म्लोगो थोंथेंबै छगों ग; छतसि चमैंइ फिब्लो पार्दिसि पोंम्।
“क्हिए सुँइ आछ्याँबै ताँमैं पोंमुँ, धै क्हिए लेइ फिब्लो पार्दिब ताँमैं लम्।
ओ फिब्लो पार्दिबै म्हि, म्हिमैंए न्होह्रों लबै ताँमैंर क्हि सैं तोंम्।
चइ सुँइ लिरिक्क लमल, दिलेया चए सैं आछ्याँब मुँल; चइ ङ्याँ ह्याल्ले आथेलै थेथे ङ्हाँन्ले ताँ पोंमल, छले स्युट्टले पोंसि सेलाँइ धोंले चइ न्होह्रों लमल।
आमाए फो न्होंउँइँलेन् दुष्ट म्हिमैंइ आछ्याँबै ताँ मैंम्; फिबै तोदोंन् चमैं आछ्याँबै घ्याँउँइँ प्रसि स्योलिबै ताँमैं पोंम्।
चमैंए सुँर्बै पाप नेरो म्हदेर्बै ताँफुँमैंइ लमा चमैं थेब् प्हैंबइले ङोर फेरिगे। चमैंइ प्ह्रबै ताँमैं नेरो स्योलिबै ताँमैं लमा
क्हिए ह्रिसइ चमैं नास लवामिंन्, चमैं तोइ आचैल्ले नास लवामिंन्! छलेन परमेश्वरजी इस्राएलए फिर ग्याल्स लमिंम् बिब पृथ्बीर्बै ताँन् साँदर टिबै ह्रेंमैंइ सेरिगे। तिस्याँदे मैंन्
चए थेबै पदउँइँले चलाइ क्युरु तवाबर चमैंइ मत्त्रे आछ्याँबै ताँ मैंरिम्। चमैं स्योलिबै ताँमैंर सैं तोंम्। चमैंए सुँइ आशिक पिंमुँ, सैं न्होंर बिस्याँ सराप पिंम्। तिस्याँदे मैंन्
सेलाँर धार झोंब् धोंले चमैंइ खेंमैंए लेर धार झोंमुँ, मे त्हँलेइ ल्हिब् धोंलेन् चमैंइ पोंबै ताँमैंइ म्हिए सैं नल् लम्।
दुष्टमैंए सैंर आछ्याँबै ताँमैंइ प्लिंरिम्, चमैंइ आगुलाइ दुःख पिंबै ताँमैं मैंरिम्; चमैंइ स्योलिबै ताँमैं लम्।
चमैंइ आगुए बिल्लि लम्, झाइले दुष्ट ताँ पोंम्; धै ङम् ङन् ग बिसि अरूलाइ क्र ओलै आपिं।
छलु म्हिलु लसि तोबै सै न्होर उडियाबै म्हस्यो नेरो कालए ङो ग।
स्योर तेब नेरो लुबै ताँमैं ङउँइँले ह्रेंगो थेंमिंन्; धै ङ ङ्हाँदु आलमिंन्, प्लबै या आलमिंन्; दिलेया ङए ल्हागिर चैदिबै चबै सै पिंन्।
ओ प्हुरिए सन्तानमैं! क्हेमैंन् दुष्ट मुँसेरो खैले छ्याँबै ताँ पोंल् खाँमुँ? तलेबिस्याँ सैंर प्लिंबै ताँमैंन् सुँउँइँले पोंम्।