14 दिलेया ओ परमेश्वर, क्हिजी दुःख योंब्मैंए दुःख म्रोंमुँ, क्हिजी चमैंए दुःख ह्रोंसए योर्न किंमुँ, दुःख योंब्मैं ताँन् क्हिए प्हलेर्न खमुँ, खाबै आरेब्मैंलाइ ल्होमिंब क्हिन् ग।
दिलेया परमेश्वरजी कोलो क्रोब थेइ। धै परमेश्वरए दूतजी स्वर्गउँइँले हागारने बिइ, “ओ हागार, क्हिए फिर तो दुःख तइ? क्हि आङ्हिंन्, तलेबिस्याँ कोलो क्रोब परमेश्वरजी थेइमुँ।
“धै खीजी बिइ, ‘ङ्ह्योत्ति! बगलाए फिर क्रेबै ताँन् बुग्यामैं पेटारे, थोप्ले नेरो छिर्केमिर्के मुँ। तलेबिस्याँ लाबानइ क्हिए फिर लबै के म्रोंसि ङइ छ लब् ग।
अरू ह्युलउँइँले खबै तोइ आरेब्मैं याहवेहजी रक्षा लम्, आबा-आमा आरेब्मैं नेरो म्हरेस्योमैं खीजी ल्होमिंम्, दिलेया दुष्ट म्हिमैंए चाँजो खीजी फुवाम्।
ङ ङाँइले ह्रेंगो आतमिंन्, तलेबिस्याँ ङए न्होह्रों लल् म्हैब्मैं ल्हें मुँ, ङलाइ ल्होमिंब खाबै आरे।
क्हिजी ङलाइ शत्तुरए योर फेल् आपिंइमुँ, धै क्हिजी ङए प्हले प्ल्हाबै क्ल्ह्योर थेंमिंइमुँ।
ओ याहवेह, चमैं ङए बिरोधर पोंब क्हिजी थेइमुँ; छतसि आपोंल्ले आटिमिंन्! ओ थेब प्रभु, ङउँइँले ह्रेंगो आतमिंन्!
क्हिए दुःखए ताँमैं याहवेहने बिद्, धै खीजी क्हि ख्वेब्मुँ; खीजी ठिक के लब्मैंलाइ खोंयोंइ नास तल् पिंरिब् आरे।
ह्रोंसए पबित्र क्ल्ह्योर टिबै परमेश्वर आबा आरेब्मैंए आबा ग, धै खीजी म्हरेस्योमैंलाइ रक्षा लमिंम्।
खाबै आरेबै म्हिमैंलाइ खीजी परवा पिंम्; झेलर मुँब्मैंलाइ तेसि सैं तोंल् पिंम्; दिलेया परमेश्वरजी बिब् आङिंब्मैं बिस्याँ त्हिंयाँइ ख्रोंबै क्ल्ह्योर टिम्।
छतसि परमेश्वरजी इस्राएलीमैं फिर ङ्ह्योइ धै चमैंए फिर न्हुँ लइ।
“म्हरेस्यो नेरो आबा आरेब्मैं आलुडिद्।
क्हेमैंए ङ्हेब्मैंए नेंबै क्वें क्हिइ धितोर थेंइमुँ बिस्याँ, त्हिंयाँ लिब् भन्दा ओंसोंन् च क्वें एमिंन्,
थेब् प्हैंबै म्हिए धिं याहवेहजी फुवाम्, दिलेया म्हरेस्योमैंए साँद खीजी जोगेमिंम्।
याहवेहजी खन्तोदोंन् ङ्ह्योरिम्, दुष्ट म्हि नेरो छ्याँबै म्हिमैं ङ्हिंन-ङ्हिंए फिर मि छरिम्।
छतसि तोगो ङइ चु दुःखमैं नोरिइमुँ, दिलेया ङ फापिसि सैं च्योंब् आल। तलेबिस्याँ ङइ खाबै फिर बिश्वास लइमुँ बिब ङइ सेइमुँ, ङलाइ ढुक्का मुँ तो सैमैं ङइ खीने थेंल् पिंइमुँ, च सैमैं खीजी छेनाले थेंमिंम्।
परमेश्वरए उँइँरि तो सै या लोल् आखाँ। ताँन् सै परमेश्वरजी म्रोंल् खाँम्, छतसि ङ्योइ लबै केए हिसाब खीलाइन पिंल् त्हुम्।
छतसि परमेश्वरए सैंर मैंब् धोंबै दु:ख योंब्मैंइ छ्याँबै केन् लरिगे, धै तोन्दोंरि सै बनेबै भर लल् खाँबै परमेश्वरनेन् चमैंइ ह्रोंसए प्ल्ह सुम्पिदिरिगे।
क्हेमैंए ताँन् न्हुँ परमेश्वरए प्हलेर थेंन्, तलेबिस्याँ खीजी क्हेमैंए वास्ता लम्।