9 च्हैंब् मैंब् लल् खाँबै म्हिए ल्हागिर च छ्याँब मुँ, ज्ञान मुँबै म्हिए ल्हागिर च ठिक मुँ।
आगु प्ह्रबै म्हि ह्रब्-सेब् तल् म्हैलेया आत, दिलेया बुद्धि मुँबै म्हिइ च्हैंब् मैंब् लल् खाँम्।
ताँ क्होबै म्हिइ ज्ञानए ताँ म्हैम्, दिलेया आमादुमैंए सुँइ आछ्याँबै ताँमैं पोंम्।
बुद्धि मुँबै म्हि छ्याँबै घ्याँर प्रसि कैंडो कैंडो ह्याम्, बुद्धिइ चलाइ नर्गर ह्याबउँइँले जोगेम्।
च्हैंब् मैंब् लल् खाँबै म्हिइ लबै के छ्याँब तम्, दिलेया आमादुमैंइ बिस्याँ आङिं आङिंबै सैमैं मत्त्रे ङ्ह्योप्रम्।
ह्रब् सेब् तदा ङ्हाँबै म्हिइ ज्ञान बुद्धिए ताँमैं क्होल् म्हैम्; धै बुद्धि मुँबै म्हिइ छाबै ताँमैं थेबै सैं लम्।
बुद्धि योंसि च्हैंब् मैंब् लबै म्हिइ आशिक योंम्
‘ताँन् म्हिमैंलाइ परमेश्वरजीन् लोमिंब्मुँ,’ बिसि अगमबक्तामैंइ परमेश्वरए छ्वेर प्ह्रिथेंइँमुँ। धै परमेश्वर आबाजी बिबै ताँ थेब्मैं नेरो लोब्मैं ङ ङाँर खम्।
खाबज्यै परमेश्वरजी बिब् धोंले के लदा ङ्हाँम् बिस्याँ, ‘ङइ लोमिंबै ताँ परमेश्वरउँइँले युब् उ, ह्रोंसए सैंर मैंसि पोंब् जा’ बिसि चइ सेब्मुँ।
क्हेमैंए न्होंर खाबलाज्यै बुद्धि चैदिस्याँ ह्रिस आखल्ले सैं तों-तोंदै पिंबै परमेश्वरने ह्रिरिगे। छले ह्रिस्याँ खीजी पिंब्मुँ।