30 सिपालु म्हि घ्रि धोंले ङ खीने मुँल। त्हिंइ ह्रोंसे ङ सैं तोंरिमल, खीए उँइँर ङ खोंयोंइन आनन्द तरिमल।
पत्रुसइ छले ताँ लनालन् चारबै न्हाँम्स्योइ खेमैंलाइ हुवाइ। धै “चु ङइ खोबै च्ह ग। चु म्रोंसि ङ बेल्ले सैं तोंइमुँ। चइ बिबै ताँ छेनाले थेद्!” बिबै कै च न्हाँम्स्यो न्होंउँइँले थेइ।
झाइले “चु ङइ खोबै च्ह ग, चु म्रोंसि ङ बेल्ले सैं तोंइमुँ बिबै कै घ्रि स्वर्गउँइँले युइ।”
परमेश्वर खाबज्यै खोंयोंइ या आम्रोंइँमुँ, दिलेया परमेश्वरने टिबै खीए घ्रि मत्त्रे च्हजी परमेश्वर खैब मुँ बिसि ङ्योने उँइँमिंइँमुँ।
छतसि, ओ आबा, क्हिए मिंए थेबै मान तल् पिंन्।” बिबै तोदोंन् “ङए मिंए मान ङइ तल् पिंइँमुँ, धबै तल् पिंब्मुँ बिबै कै घ्रि स्वर्गउँइँले युइ।”
ङ आबउँइँले ह्युलर युइमुँ, तारे ह्युल पिसि ङ आबा ङाँर एह्याम्।”
खीजी ङ्योलाइ शैतानए मिछु खैबै ग्याल्सउँइँले फ्रेपखसि खीए खोबै च्ह येशू ख्रीष्टए ग्याल्सर पखइमुँ।