18 मान, इजेत सै न्होर नेरो ठिक के ङने मुँ।
चए धिंर सैन्होर तब्मुँ, धै चइ लबै ठिक केमैं खोंयोंन् बिलै तरिम्।
ओ याहवेह, क्हिजी लबै ठिक के बेल्ले थेबै कोंमैं धों तब् मुँ; क्हिजी लबै निसाफमैं तो सैज्यै या लाल् आखाँबै मा ङ्युँइए गैरु धों तब मुँ; क्हिजी म्हिलाइ मत्त्रे आङिं, ताँन् सो प्ह्याबै सैंमैंलाइ वास्ता लम्।
परमेश्वरजी ल्हयो आखल्ले निसाफ लबै त्हिंइर सै न्होरइ तोइ लल् आखाँ। दिलेया ठिक के लस्याँ कालउँइँले फ्रेमिंम्।
ज्ञान मुँबै म्हिए धिंर बेल्ले छ्याँ-छ्याँबै सैमैंइ प्लिंब्मुँ।
बुद्धिए क्योलो योउँइँ ह्रिंबै छ्ह मुँ; धै त्हरग्यो योउँइँ सै न्होर नेरो मान इजेत मुँ।
बरु ओंसों क्हेमैंए सैं परमेश्वरए ग्याल्सउँइँ ल्हैदिद्, खीजी बिब् धोंले ताँन् लद्। धै खीजी चु ताँन् सैमैं क्हेमैंलाइ थप्दिमिंब्मुँ।
दिलेया ताँ घ्रि मत्त्रे चैदिम्। काजी मरियमइ च छ्याँबै ताँ त्हाँइ। छतसि च ताँ चउँइँले ङइ प्हेंरिब् आरे।”
“छतसि क्हेमैंए सै न्होर चुँसि योंबै मुइ आयोंब्मैं पिंन्। झाइले ह्रोंसए ल्हागिर खोंयोंइ स्योब आतबै नेंदोमैं रोसि नाँस आतबै सै न्होर स्वर्गर साँन्। स्वर्गर थेंबै सै न्होर खोंयोंइ आम्ह, तलेबिस्याँ खाबज्यै ह्योल् आँखाँ, झाइले प्हुँलुँज्यै आच।
न्हुँ खलेया ङि खोंयोंन् बिलै सैं तोंरिम्, ङ्हाँदुमैं तलेया ङिइ ल्हें म्हिमैंलाइ प्ल्होब लमिंम्, ङि तोइ आरेब् धों तलेया ख्रीष्टए फिर बिश्वास लबइले ङिइ तोन्दोंरि सै योंइमुँ।
ङ परमेश्वरए म्हिमैं न्होंरि ताँन् भन्दा च्योंब मुँनबिलेया ख्रीष्टने घ्रिन् तसि खोंयोंइ आखाँबै सै न्होरए बारेर अरू ह्रेंमैंने बिप्रबै मौका ङलाइ पिंइ।
खैले क्हेमैंइ पिंइमुँ छलेन क्हेमैंलासे या तो सै चैदिलेया, ङए परमेश्वरजी खीए च्योलै आखाँबै सै न्होरउँइँले ख्रीष्ट येशूउँइँले क्हेमैंलाइ चैदिबै सैमैं पिंब्मुँ।
ओ ङए खोबै अलि-अङाँमैं, ङए ताँ थेद्, परमेश्वरजी चु ह्युलर्बै ङ्हाँदुमैंलाइ खीए फिर्बै बिश्वासर भोंब् लमिंसि स्वर्ग ग्याल्सर्बै हगवालमैं तबर त्हाँब, आङिं वा? खीलाइ म्हाँया लब्मैंने चु ग्याल्स पिंम् बिसि खीजी बाछा फैब, आङिं वा?
छतसि ङइ क्हेमैंलाइ चु सल्ला पिंम्: क्हि प्लब् तबै ल्हागिर मिर खारदिबै छ्याँबै मारा ङउँइँले किंन्, म्हिमैंइ क्हेमैंलाइ क्लुना तब् आम्रोंरिगे बिसि खिबै ल्हागिर ङउँइँले फोस्रे ब्योंबै क्वें किंन्, झाइले क्हिए मि म्रोंरिगे बिसि ङउँइँले मि म्रोंल् लबै मैं किंसि फोद्।