17 ङलाइ म्हाँया लब्मैंने ङइ म्हाँया लम्, धै ङलाइ म्हैब्मैंइ ङने त्होब्मुँ।
“चइ ङने म्हाँया लबइले ङइ चए दुःखउँइँले फ्रेमिंब्मुँ, चइ ङए मिं किंइमुँ, छतसि ङइ चए रक्षा लब्मुँ।
“च त्हेर क्हेमैंइ ङने ग्वार ह्रिब्मुँ, दिलेया ङइ थेरिब् आरे; चमैंइ दु:खले ङ म्हैप्रब्मुँ दिलेया चमैंइ ङ स्यारिब् आरे।
चाँदि धोंले क्हिइ च म्हैस्याँ, लोथेंबै सै न्होर म्हैब् धोंले चलाइ म्हैस्याँ,
क्हिइ याहवेहने खैले ङ्हिंल त्हुमुँ बिबै ताँमैं छेनाले क्होब्मुँ, धै परमेश्वरए ज्ञान योंब्मुँ।
बुद्धिए ताँलाइ तो धोंइ आङ्हाँन्, चइ क्हिए रक्षा लब्मुँ; चलाइ म्हाँया लद्, चइ क्हिलाइ छेनाले डोरेब्मुँ।
ङउँइँले बुद्धि योंसि क्रथे मिथेमैं नेरो ह्युलर्बै ताँन् थेबै म्हिमैंइ ग्याल्स लम्।
बरु ओंसों क्हेमैंए सैं परमेश्वरए ग्याल्सउँइँ ल्हैदिद्, खीजी बिब् धोंले ताँन् लद्। धै खीजी चु ताँन् सैमैं क्हेमैंलाइ थप्दिमिंब्मुँ।
छ लब् म्रोंसि येशू ह्रिस खसि चेलामैंने बिइ, “च्योंब कोलोमैं ङ ङाँर खल् पिंन्, चमैंलाइ आक्वेद्, तलेबिस्याँ परमेश्वरए ग्याल्स छाबै कोलोमैंलन् ग।
ङइ बिबै ताँ ङिंब्मैं ङलाइ म्हाँया लब्मैं ग। धै ङलाइ म्हाँया लब्मैंने ङए आबाजी म्हाँया लब्मुँ। ङज्यै या चमैंलाइ म्हाँया लब्मुँ, झाइले ङ चमैं ङाँर म्रोंयुब्मुँ।”
येशूजी चने बिइ, “खाबइ ङलाइ म्हाँया लमुँ, चइ ङए ताँ ङिंमुँ, धै ङए आबाजी चलाइ म्हाँया लब्मुँ, झाइले आबा नेरो ङ च ङाँर युसि चने बालु टिब्मुँ।
तलेबिस्याँ आबाजी क्हेमैंने म्हाँया लम्। तलेबिस्याँ क्हेमैंइ ङलाइ म्हाँया लइमुँ, धै ङ परमेश्वर आबाउँइँले युब् ग बिसि क्वेंइमुँ।
तलेबिस्याँ खोंयों म्होंयों परमेश्वरए स्वर्गदूत घ्रि युसि ह्राए क्यु लामिंमल। धै क्यु लाबै त्हेर ओंसों क्युर होंबै म्हिला खैबै नब् छब् मुँलेना च नबै म्हि सयामल।]
धबै चाडए लिउँबै मुख्य त्हिंइर, येशू ताँन् म्हिमैंए ओंसों रासि थेबै कैले छ बिइ, “खाबै या क्यु पिइ बिस्याँ च ङ ङाँर खरिगे धै थुँरिगे।
क्हेमैंए न्होंर खाबलाज्यै बुद्धि चैदिस्याँ ह्रिस आखल्ले सैं तों-तोंदै पिंबै परमेश्वरने ह्रिरिगे। छले ह्रिस्याँ खीजी पिंब्मुँ।
परमेश्वरजी ओंसोंन् ङ्योए फिर म्हाँया लबइले ङ्योज्यै (खी नेरो ङ्योए बिश्वासी अलि-अङाँमैंलाइ) म्हाँया लम्।