15 ङउँइँले बुद्धि योंसि म्रुँमैइ ग्याल्स लमुँ, धै क्रथे मिथेमैंइ ठिक ठिम बनेम्;
छतसि ओ म्रुँमैं! बुद्धि मुँब् तद्; ओ ह्युलर्बै क्रथे मिंथेमैं, न्हक्रों मिक्रों तद्।
म्रुँ बेल्ले भोंब मुँ, ठिक निसाफ खीजी खोम्। क्हिजी खाबै आफेलल्ले निसाफ लमुँ; याकूबए सन्तानमैंए फिर क्हिजी ठिक निसाफ नेरो ठिक के लइमुँ।
ठिक निसाफ बनेबै म्रुँइ ह्युल भोंब् लम्, दिलेया मुइए फिर मि ङ्ह्योब्मैंइ ह्युल न्होंवाम्।
ङउँइँले बुद्धि योंसि क्रथे मिथेमैं नेरो ह्युलर्बै ताँन् थेबै म्हिमैंइ ग्याल्स लम्।
छतमा येशू चमैं ङाँर खसि बिइ, “स्वर्ग नेरो पृथ्बीर्बै तोन्दोंरि हग परमेश्वरजी ङने पिंइमुँ।
ताँन् म्हिमैं सरकारए ठिमए न्होंर टिल् त्हुम्, तलेबिस्याँ परमेश्वरए इच्छा आरेस्याँ सरकार तल् आखाँ। ताँन् सरकारलाइ परमेश्वरजीन् खटिदिब् ग।
ङइ स्वर्ग थोंब् म्रोंइ। चर फोस्रे ब्योंबै घोडा घ्रि मुँल। च घोडाए फिर क्रेबै म्हिए मिं “भर लल् खाँब नेरो क्ह्रोंसेंन” बिब् मुँल। खीजी ठिक निसाफ लम्, ठिक निसाफ लबै ल्हागिर खीजी ल्हडें लम्।
खीए क्वें नेरो प्हाँर “प्रभुमैंए फिर्बै प्रभु, झाइले म्रुँमैंए फिर्बै म्रुँ,” बिबै मिं प्ह्रिल।