12 “ङ बुद्धि ग, ङइ तोंन्दरि सै ह्रइमुँ सेइमुँ, ङने ज्ञान नेरो च्हैंब्-मैंबै शक्ति मुँ।
ओ याहवेह, क्हिजी लबै केमैं कति ल्हें मुँ! चु ताँन् सैं क्हिजी ह्रोंसए बुद्धिइ बनेइ; क्हिजी बनेबै तोन्दोंरि सैइ पृथ्बी प्लिंइमुँ।
मोशाइ इस्राएलीमैंने बिइ, “थेद्, याहवेहजी यहूदा कुलर्बै हुरए क्वें ऊरीए च्ह बजलेललाइ त्हाँइमुँ।
आह्र-आसेब्मैं ह्रब्-सेब् तब्मुँ, फ्रेंसि-छमिमैंइ ज्ञान-बुद्धि योंब्मुँ।
ओ बुद्धि आरेब्मैं, बुद्धि म्हैद्; ओ आमादुमैं, च्हैंब्-मैंब् लल् खाँब्मैं तद्।
ओहो, परमेश्वरजी ताँनए फिर लबै दयाम्हाँया बेल्ले थेब नेरो छ्याँब मुँ। खीए ज्ञान बुद्धिए ताँमैं गैरु मुँ। खाबइ खीए ताँमैंए बयन लल् खाँम्? खाबइ खीजी लबै के क्होल् खाँम्?
खीजी मैंबै ताँन् केमैं परमेश्वरजी ह्रोंसए चाँजोर्न लम्। छले खीजी ओंसोंन् चाँजो लबइले ङि यहूदीमैंलाइ ख्रीष्टने घ्रिन् लमिंसि खीए म्हिमैं तबर त्हाँइ।
खीजी ङ्योए फिर च्हौ थेबै दयाम्हाँया लइमुँ। खीए ताँन् ज्ञान बुद्धिउँइँले लबै चाँजो
दिलेया तिंजोरो खीए फिर बिश्वास लब्मैंउँइँले स्वर्गर्बै म्रुँमैं नेरो अधिकारिमैंइ परमेश्वरए औदिबै ज्ञान बुद्धिए ताँमै सेरिगे बिसि खीजी चु चाँजो उँइँमिंइ।
तलेबिस्याँ ताँन् ज्ञान बुद्धिमैं ख्रीष्टनेन् मुँ।