7 आह्र-आसेबै फ्रेंसिमैंए म्हाँजोर कत्ति क्होल् आखाँबै म्हि घ्रि ङइ म्रोंइ।
क्हिए ताँए अर्थ खोल्दिमिंमा ज्ञान बुद्धि योंमुँ, धै आह्र आसेब्मैं या ह्रब् सेब् तम्।
याहवेहए ठिम खोट आरेब मुँ, च ठिमइ सैं सिब्मैंलाइ भों पिंम्। खीजी बिबै ताँमैं भर लल् खाँब मुँ, आह्र आसेब्मैंलाइ च ताँइ बुद्धि पिंम्।
“ओ आमादुमैं, क्हेमैं खोंयों समा ज्ञान बुद्धिलाइ तो धोंइ आङ्हाँन्ले प्ररिमुँ? खोंयों समा आउलाइ प्ह्रबै ताँमैं लसि सैं तोंरिमुँ, ओ आमादुमैं, तले जा, क्हेमैंइ ज्ञान बुद्धिलाइ तो धोंइ आङ्हाँब?
खेंमैंए सैंर मैंब् धोंले प्रबइले आमादुमैं सिब्मुँ, छले ज्ञान बुद्धिए ताँमैंलाइ तो धोंइ आङ्हाँबै आमादुमैं नास तयाब्मुँ;
आह्र-आसेब्मैं ह्रब्-सेब् तब्मुँ, फ्रेंसि-छमिमैंइ ज्ञान-बुद्धि योंब्मुँ।
च्हैब् मैंब् लसि ताँ क्होबै म्हिइ बुद्धिए ताँ पोंम्, दिलेया आमाबै म्हिए ल्हागिर प्हरे चैदिम्।
ह्रोंसए म्रों ताब् क्ल्योब लसि रा-रोमैं रुँइँब्मैंने चबै सै ल्हें तम्, दिलेया केर आफेबै म्हिमैंए लिलि प्रब्मैं बुद्धि आरेब्मैं ग।
आमादुमैंइ खैतबै ताँ मुँलेया क्वेंम्, दिलेया बुद्धि मुँबै म्हि न्हक्रों मिक्रोंले प्रम्।
बुद्धि आरेबै म्हि न्होह्रों तबै के मत्त्रे लम्, दिलेया ताँ क्होबै म्हिइ च्हैंब्-मैंबै लल् खाँम्।
च्हैंब् मैंब् आलल्ले ह्रब् प्हैंब छ्याँब आत, आतुरि लमा घ्याँ फ्लेम्।
आगुलाइ प्ह्रबै म्हिलाइ कोर्राइ प्रुद्, छलस्याँ ताँ आक्होबै म्हिइ बुद्धिए ताँ लोब्मुँ; ताँ क्होबै म्हिलाइ हौदिद्, छलस्याँ चइ ज्ञान बुद्धिए ताँ झन् क्होब्मुँ।
बुद्धि मुँबै म्हिइ ह्रोंसए फिर दुःख खब ओंसोंन् म्रोंसि लोबै क्ल्ह्यो म्हैम्, दिलेया आमादु म्हि छाइन ह्याम् धै दुःख योंबर फेम्।
ङ प्ल्हेगु म्हिए म्रोंए घ्याँ ततै ह्यामा बुद्धि आरेबै म्हिए अँगुरए बारि ततै ह्यामा
बुद्धि मुँबै म्हिइ ह्रोंसए फिर न्होह्रों तम् बिब ह्रेंगोउँइँलेन् म्रोंसि लोबै क्ल्ह्यो म्हैम्, दिलेया च्हैंब् मैंब् लल् आखाँबै म्हि छाइन ह्याम् धै दुःख योंबर फेम्।
ओ ङए च्ह, ह्रब-सेब तबै ल्हागिर ङए ताँ सैंर थेंन्; ङइ बिबै ताँमैं छेनाले थेद्।
ओ ङए च्ह, ह्रोंसए आबाइ बिबै ताँमैं ङिंन्, धै ह्रोंसए आमाइ पिंबै अर्तिमैं आपिद्।
आगुए प्ह्रेंस्योने प्रबै म्हि आमादु ग; चइ ह्रोंसन् नास लवाम्!
ओ बुद्धि आरेब्मैं, बुद्धि म्हैद्; ओ आमादुमैं, च्हैंब्-मैंब् लल् खाँब्मैं तद्।
“ओ बुद्धि आरब्मैं ओ ताँ आक्होब्मैं, चुर खो!” बिदै हुइम्।
“ओ बुद्धि आरेब्मैं चुर खो!” बिदै ताँनलाइ हुइमुँ,
येशूजी बिइ, “क्हेमैंज्यै या अझै चुए अर्थ आक्होइमुँ वा?