2 ङइ बिबै ताँमैं ङिंस्याँ क्हिए छ्ह छ्याँब तब्मुँ; क्हिए मि फुँ जोगेब् धोंले ङए अर्तिमैं जोगेसि थेंन्।
क्हिजी बिबै ताँमैं खोंयोंन् बिलै ठिक मुँ! ङ सोरिगे बिसि च ताँमैं क्होबै शक्ति पिंन्।
क्हिए मिफुँ धोंले ङ जोगेसि थेंमिंन्।
अर्तिए ताँमैं खोंयोंन् बिलै मैंथेंन्; चलाइ स्योरल् आपिंन्, चइ बिब ङेन, तलेबिस्याँ चइ क्हिलाइ छ्ह पिंम।
क्हिउँइँले च ताँमैं स्योरसि ह्याल् आपिंन्; च ताँमैं क्हिए खोंर थेंन्।
ङए आबाइ ङ लोदा सैंदा लदै “ङइ बिबै ताँमैं क्हिए सैंर थेंन्; ङइ बिबै ताँमैं ङिंन्, छलस्याँ क्हिइ छेनाले छ्ह थोब्मुँ,” बिमल।
ङइ बिबै ताँ ङिंब्मैं ङलाइ म्हाँया लब्मैं ग। धै ङलाइ म्हाँया लब्मैंने ङए आबाजी म्हाँया लब्मुँ। ङज्यै या चमैंलाइ म्हाँया लब्मुँ, झाइले ङ चमैं ङाँर म्रोंयुब्मुँ।”
ङइ बिबै ताँमैं क्हेमैंइ लइ बिस्याँ क्हेमैं ङए खोबै थुमैं तब्मुँ।
खोंयोंइ आखाँबै छ्ह पिंबै सिंधुँउँइँले रोमैं चल् योंसि सहरर्बै म्रामैंउँइँले होंल् योंरिगे बिसि ह्रोंसए क्वें ख्रुब्मैं ङ्हो सब्मैं ग।