23 खै तदा ङ्हाँमुँ छान् लप्रबइले च सिब्मुँ, लोदा सैंदाए ताँमैं आथेसि आमादु तबइले चइ आछ्याँबै केमैं लप्रम्।
छतसि चमैं खेंमैंए सैंर मैंब् धोंले प्ररिगे बिसि चमैंए सैंर्बै इच्छार्न ङइ पिमिंइ।
चमैंइ लबै पाप खीजी चमैंए फिर्न कुमिंब्मुँ, धै दुष्ट केमैं लबइले चमैंलाइ नास लवाब्मुँ; ङ्योए याहवेह परमेश्वरजी चमैं नास लवाब्मुँ।
चमैंइ लबै केए नों चमैंइ योंब्मुँ, धै चमैंए आछ्याँबै केमैंइ लमा खेंमैंन् दुःख तब्मुँ।
ठिक के लबै म्हिइ पोंबै ताँइ ल्हें म्हिलाइ छ्याँब् लम्, दिलेया ज्ञान बुद्धिए ताँ आथेबइले आमादुमैं नास तयाम्।
ज्ञान बुद्धि ङ्ह्योसि म्हिमैंए बयन लम्, दिलेया आछ्याँबै सैं मुँबै म्हिलाइ बिस्याँ तो धोंइ आङ्हाँ।
छ्याँबै घ्याँ पिसि प्रबै म्हिइ खैलेबिलै दण्ड योंब्मु, दिलेया ठिक के लबै म्हिइ चइ लबै केमैंए इनाम योंब्मुँ।
दुष्ट म्हिमैंए लबै केइ ह्रोंसन् नास तयाम्, दिलेया ठिक के लब्मैं सिमै या आशा योंम्।
क्ह्रियाल् खाँबै ताँ थोबै म्हि सिगोंमैंने बालु थु तबर फेनेब्मुँ।