2 छलस्याँ छ्याँबै घ्याँर खैले प्रल् त्हुम् बिबै ताँ क्हिइ सेब्मुँ, धै क्हिए म्हदेइ ज्ञान बुद्धिए ताँ पोंब्मुँ।
क्हिए सुँउँइँले त्होंबै ताँन् ठिममैंए बयन ङइ लमुँ।
मुँयुमैंए न्होंर क्हि बेल्ले छ्याँब मुँ; क्हि पोंबरै बेल्ले ह्रब मुँ; तलेबिस्याँ परमेश्वरजी खोंयोंन् बिलै क्हिए फिर आशिक पिंरिम्।
क्हिजी लबै ठिक केमैं नेरो क्हिजी ङ जोगेमिंबै बारेर त्हिंइतिमि ङए सुँइ पोंब्मुँ। दिलेया च केमैं कति मुँ बिब ङइ आसे।
ठिक के लबै म्हिइ पोंबै ताँइ ल्हें म्हिलाइ छ्याँब् लम्, दिलेया ज्ञान बुद्धिए ताँ आथेबइले आमादुमैं नास तयाम्।
बुद्धि मुँबै म्हिइ ठिक ताँमैं पोंम्, दिलेया आमादुमैंइ बुद्धि आरेबै ताँमैं लम्।
बुद्धि मुँबै म्हिइ खन्तोदोंन् ज्ञानए ताँ बिप्रम्, आछ्याँबै सैं मुँबै म्हिइ बिस्याँ छ आल।
बुद्धि मुँबै म्हिइ च्हैंसि मैंसि पोंम्, धै चइ पोंबै ताँइ म्हिमैं ह्रब् सेब् तम्।
मारा, चाँदिमैं ल्हें मुइ फेबै सै मुँन बिलेया, च भन्दा थेब ज्ञान बुद्धिए ताँ पोंबै म्हि ग।
ओ ङए च्ह, छ्याँबै बुद्धि नेरो च्हैंब-म्हैबै ताँ जोगेसि थेंन् क्हिउँइँले च ह्रेंगो ह्याल् आपिंन्।