23 ह्रोंसए सैंर आछ्याँबै ताँमैं आमैंन्, तलेबिस्याँ क्हिए सैंइ मैंबै ताँमैंन् क्हिए छ्हर तम्।
आगुए फिर ल्हयो खबै च्हमिरिलाइ ताँनइ मान लम्, दिलेया ल्हयो आखबै म्हिइ सै न्होर मत्त्रे खुम्।
खैच्हिजिले आपोंबै म्हिए छ्हर बिब् धों तम्, सुँर तो खमुँ चन् पोंबै म्हि नास तयाम्।
सोजो म्हिइ आछ्याँबै केमैं आल; आछ्याँबै के आलब्मैंइ छेनाले छ्ह थोल् खाँम्।
दुष्ट म्हिमैंए घ्याँमैंर पुजु नेरो ङोमैं तम्; ह्रोंसलाइ जोगेबै म्हि च सैमैंउँइँले ह्रेंगो टिम्।
ओ ङए च्ह, थेद्, धै बुद्धि मुँब तद्, धै क्हिए सैंइ बुद्धिए ताँमैं मैंरिद्।
ह्रोंसए बुद्धिर मत्त्रे प्रबै म्हि आमादु ग, दिलेया ह्रब्-सेब्मैंए अर्थिमैं किंबै म्हि जोगेब्मुँ।
ओ ङए च्ह, छ्याँबै बुद्धि नेरो च्हैंब-म्हैबै ताँ जोगेसि थेंन् क्हिउँइँले च ह्रेंगो ह्याल् आपिंन्।
बुद्धि छ्याँबै ताँ ग; छतसि बुद्धि म्हैद्, क्हिइ तोन्दोंरि सै योंलेया च्हैंब् मैंब लल् खाँब तद्।
दिलेया म्हिमैंए सुँउँइँले बैरु त्होंबै आछ्याँबै ताँमैं सैं न्होंउँइँले बैरु त्होंम्। छतसि सैं न्होंउँइँले त्होंबै आछ्याँबै ताँमैंइ म्हि पापर च्होवाम्।
तलेबिस्याँ म्हिए सैंउँइँलेन् आछ्याँब सैं मैंम्। चु आछ्याँब सैंइ लमा चइ म्हि सैब, आगुए प्ह्रेंस्यो प्रब, ब्यभिचार लब, आगुए सै न्होर ह्योब, स्योर तेब, धै फ्रम्दा क्योम्दा लब छाबै पापमैं लम्।
दुष्टइ क्हेमैंलाइ पापर आच्होरिगे बिसि न्हरु आच्हुइल्ले प्राथना लद्। क्हेमैंए सैंइ खाँलै ङ्हाँम्, दिलेया ज्युइ बिस्याँ आखाँ।”
छ्याँबै सैं प्ह्याबै म्हिइ ह्रोंसए सैंर मुँबै छ्याँबै सैमैंउँइँले छयाँबै ताँमैं पोंम्, धै आछ्याँबै सैं प्ह्याबै म्हिइ ह्रोंसए सैंर मुँबै आछ्याँबै सैंउँइँले आछ्याँबै ताँमैंन् पोंम्। तलेबिस्याँ सैंर तो मुँ चन् म्हिए सुँउँइँले त्होंम्।”
परमेश्वरए दयाम्हाँया आयोंब खाबै आतरिगे बिसि न्ह क्रों मि क्रों तद्। आक्ह्रिबै लमा क्हेमैंए न्होंरि फ्रेब् प्ह्राब् आतरिगे। आस्याँ ल्हें म्हिमैं पापर च्होयाब्मुँ।