17 दुष्ट के चमैंए चबै सै ग, धै आगुए न्होह्रों लब चमैंए थुँबै सै ग।
चु आछ्याँबै के लब्मैंइ तोइ आसे वा? ह्योइ लुडिब् धोंले चुमैंइ ङए म्हिमैं लुडिसि ह्रोंसए फो न्हम्, चुमैंइ याहवेहए मिं खोंयोंइ आकिं।
छ्याँबै ताँ पोंबै म्हिइ छ्याँबै सैमैं योंम्, दिलेया छलु म्हिलु लब्मैंइ सैब् म्लुब् लदा ङ्हाँम्।
छलु म्हिलु लसि योंबै चबै सै लिंब् ङ्हाँम्; दिलेया लिउँइँ चए सुँर च युँमाए फुमैं ङेब् धों तब्मुँ।
धै “ह्योइरि थुँबै क्यु लिंब तम्, लोइरि चबै क्हें ङाँबो खम्।” बिसि चइ बिम्।
“धिक्कार मुँ, शास्त्रिमैं नेरो फरिसीमैं, क्हेमैं फिब्लो पार्दिब्मैं! स्वर्गर्बै ग्याल्सर होंल् म्हैबै म्हिमैंलाइ क्हेमैंइ म्रा तोरवाम्। क्हेमैं ह्रोंसै या आहों, होंल् म्हैब्मैंलाज्यै या होंल् आपिं।