14 दुष्ट म्हिमैं प्रबै घ्याँर आप्रद्, धै आछ्याँबै के लब्मैंइ लब् धोंले आलद्।
दुष्टमैंए सल्लार आप्रब, नेरो पापिमैंइ लब् धोंले आलब, धै परमेश्वर स्यारब्मैंने बालु आटिबै म्हिइ आशिक योंम्।
ओ ङए च्ह, पाप लले बिसि पापिमैंइ भाँडेल् म्हैस्याँ,
ओ ङए च्ह, चमैंने बालु आप्रद्; चमैं प्रबै घ्याँर क्हि आप्रद्,
बुद्धि मुँबै म्हिने प्रबै म्हि बुद्धि मुँबन् तम्, आमादुमैंने प्रस्याँ नास तम्।
आस्याँ चए बानि ब्योर क्हिइ लोब्मुँ धै ह्रोंसन् ङोर फेब्मुँ।
दुष्ट म्हिमैं म्रोंसि ह्रिस आलद्, चमैंने बालु थु तबै सैं आलद्,
दुष्ट म्हिमैंइ लबै केमैं आलद्, च घ्याँर क्हि आप्रद्; चमैं प्रबै घ्याँर आप्रद् ह्रोंसए घ्याँर प्रद्।
फ्रें क्ल्योंप्रबै च्हमिरिउँइँले ह्रेंगो टिद्, चए धिंर्बै म्राए चेंदो आह्याद्।
त्हिंइ लियासि ङेंस तमा मिछु खैबै त्हेर
आछ्याँबै के लब्मैंने आप्रद्, ताँ क्होद् धै लोद्। छलस्याँ क्हेमैं सोब्मुँ,” बिम्।
छतसि न्ह क्रों मि क्रों तद्, खाब तोदोंए ताँ आङेंन्। तलेबिस्याँ “आछ्याँबै के लब्मैंने प्रस्याँ छ्याँबै म्हि या आछ्याँबन् तयाम्।”