12 क्हि प्रमा, तो सैज्यै क्हिए प्हले क्होल् लरिब् आरे, धै क्हि न्हेमा क्हिए प्हले थुररिब् आरे।
क्हिए ठिमइ खोब्मैंइ तो सैरै या न्हुँ लल् आत्हु; तो सैज्यै या चमैंलाइ ट्होल् आखाँ।
ङ खाँसो ङ्हाँन्ले प्रब्मुँ, तलेबिस्याँ क्हिजी ल्हैदिबै केमैं लबै भों ङइ लइमुँ।
ङ प्रबै ल्हागिर क्हिजी प्ल्हाबै घ्याँ बनेमिंम्, छतसि ङए प्हले प्लेरिब् आरे।
छतसि खीजी बिबै ताँ ङिंब्मैंइ ठिक के खैले लब, खाबलाज्यै या आफेलल्ले ठिक निसाफ खैले लब, छ्याँबै केमैं तो जा बिसि क्होब्मुँ;
झाइले क्हि घ्याँर छेनाले प्रब्मुँ, धै क्हिए प्हले थुरारिब् आरे।
दिलेया दुष्ट म्हिमैं प्रबै घ्याँ बिस्याँ बेल्ले मिछु खैब् धों तम्; तो सैर प्हले थुरइमुँ बिसि चमैंइ आसे।
क्हि प्रमा चइ घ्याँ तेंब्मुँ; धै क्हि रोरिमैं या च क्हिनेन् तब्मुँ; क्हि छोरमा चइ क्हिलाइ लोदा-सैंदा लब्मुँ।
अर्को क्ल्ह्योरै या छ बिइमुँ, “च युमाँ खीए फिर बिश्वास आलब्मैंलाइ थुरल् लबै युँमा धै प्हलेर्न कुरल् लबै युँमा ग।” तलेबिस्याँ चमैंइ परमेश्वरए छ्वेर्बै ताँमैं आक्वें। छतसि चमैं थुरम् धै नास तयाम्। चमैंए ल्हागिरि छान् तबर तोक्दिल।