1 ओ च्ह-च्हमिमैं, ह्रोंसए आबाए अर्ति ङेंन्, आबाए अर्ति सैंर थेंरिद्। छलस्याँ च्हैंब् मैब् लल् खाँब्मुँ।
“ओ याकूबए च्हमैं खागु तसि क्हेमैंए आबा इस्राएलइ बिब थेद्।
ओ च्ह-च्हमिमैं खो, ङए ताँ थेद्; याहवेहलाइ खैले म्हाँदिल् त्हम् बिसि ङइ क्हेमैंलाइ लोमिंब्मुँ।
चुउँइँले म्हिमैंइ ज्ञान बुद्धि नेरो छ्यान्पर्गनए ताँमैं योंब्मुँ; धै गैरु ताँमैं क्होब्मुँ।
ओ ङए च्ह, ह्रोंसए आबाए ताँ थेद्, धै ह्रोंसए आमाए अर्थिमैं आम्लेद्।
बुद्धि मुँबै च्हइ आबाइ लोदा सैदा लमा छेनाले थेम्, दिलेया सुँ सुँर्न छैबै म्हिइ लोदा सैंदाए ताँ आथे
सल्ला पिंबै ताँमैं थेदु धै अर्थिमैं सैंर थेंन्, छलस्याँ क्हि ह्रब्-सेब् तब्मुँ।
बुद्धि मुँब्मैंइ बिबै अहानमैं छेनाले थेद्, ङइ लोमिंबै ताँमैं क्हिए सैंर थेंन्,
ओ ङए च्ह, ह्रब-सेब तबै ल्हागिर ङए ताँ सैंर थेंन्; ङइ बिबै ताँमैं छेनाले थेद्।
बुद्धिने “क्हि ङए अङाँ ग,” बिदु, धै क्होल् खाँबै शक्तिने ङइ खोबै थु ग बिद्।
छतसि ङ्योइ तो ताँ थेइमुँ च ताँ झन् छेनाले थेल् त्हुम्। छेनाले आथेइ बिस्याँ ङ्योइ घ्याँ फ्लेयाम्।