31 चइ छले छ्याँबै केमैं लसेरो चलाइ मान लद्, सहरर्बै ताँन् म्हिमैंए उँइँर चलाइ मान लरिगे।
क्हिइ ह्रोंसइन के लसि चब्मुँ; क्हिए फिर आशिक युब्मुँ धै छ्याँब तब्मुँ।
ठिक के लबै म्हिइ छ्याँबै छ्ह थोब्मुँ, धै म्हिमैंलाइ छ्याँबै घ्याँर डोरेल् खाँबै म्हि बुद्धि मुँब् ग।
च्हैंसि मैंसि चइ म्रों घ्रि किंम्; धै ह्रोंसइ कमैबै मुइइ अँगुरए खेति लम्।
छ्याँबै मोडा फाक्कर्न ग, च तिस्याँर्न उडियाम्, दिलेया याहवेहलाइ म्हाँदिबै च्हमिरिलाइन थेब् लल् त्हुम्।
चमैंइ लबै केमैं म्रोंसि क्हेमैंइ चमैं ङो सेब्मुँ। पुजुए धुँउँइँले अँगुर टोंम् रो वा? छलेन क्ह्रुए धुँउँइँले तुँबुए रो टोंम् रो वा?
छले परमेश्वरए ताँर स्योर ताँ कोंसि पोंब्मैंइ लबै केमैं म्रोंसि क्हेमैंइ चमैंलाइ ङो सेब्मुँ।
चु ताँ थेबै लिउँइँ पत्रुस चमैंने बालु ह्याइ। चर फेनेसि चमैंइ चलाइ आटि फिर्बै कोठार बोइ। चर्बै ताँन् म्हरेस्योमैं पत्रुसए ङाँर खइ, धै डोरकास खेंमैंने बालु मुँमा चइ टुइ थेंबै भोटो, चोला नेरो अरू क्वेंमैं पत्रुसने उँइँसि चमैं क्रोबर होंइ।
झाइले प्रभुए के बेल्ले लबै अङाँमैं त्रुफेना नेरो त्रोफोसालाइ ङए जय मसीह मुँ बिमिंन्। झाइले प्रभुए ल्हागिर ल्हें के लबै खोबै परसिसलाइ ङए जय मसीह मुँ बिमिंन्।
छलेन क्हेमैंए ल्हागिर बेल्ले के लबै मरियमलाज्यै या जय मसीह मुँ।
ङइ क्हेमैंउँइँले भेटि म्हैब आङिं, क्हेमैंइ ङलाइ ल्होमिंबइले क्हेमैंइ ल्हें आशिक योंरिगे बिब ङए सैं मुँ।
छलेन छ्याँबै केमैं या छर्लङ्गन् म्रोंम्, छर्लङ्गन् म्रोंल् आखाँबै सै तोइ मुँलेया च खोंयोंन् बिलै लोइ टिल् आखाँ, तिंगें च खैलसे या त्होंयाम् धै ताँनइ म्रोंम्।
क्हेमैंइ छ्याँबै के लइमुँ, क्हेमैंइ परमेश्वरलाइ म्हाँया लइमुँ बिब उँइँबै ल्हागिर खीए म्हिमैंलाइ ल्होरिइमुँ, अझै क्हेमैंइ ल्होरिमुँ। क्हेमैंइ लबै छ्याँबै के परमेश्वरजी म्लेरिब् आरे, तलेबिस्याँ खीजी ठिक निसाफ लम्।
च लिउँइँ “चु ताँ प्ह्रिद्: प्रभुए फिर बिश्वास लबइले तारे पिरु दु:ख योंसि सिब्मैंइ आशिक योंब्मुँ,” बिसि स्वर्गउँइँले युबै कै ङइ थेइ। झाइले पबित्र प्ल्हजी बिइ, “चु ताँ क्ह्रोंसेंन् ग। चमैंइ दु:खले लबै केमैंए नों योंसि छिं ङ्हाँल् योंब्मुँ।”