17 प्ल्हेउ आतल्ले चइ के लम् धै चए योमैं भोंब् मुँ।
दिलेया इस्राएल जोगेमिंबै पारा नेरो प्ह्रोंछैंउँइँले याकूबइ म्हाँदिबै भोंबै परमेश्वरए योउँइँले योसेफए त्हँले आकुरा, धै चए यो भोंब तरिब्मुँ।
च्हैंसि मैंसि चइ म्रों घ्रि किंम्; धै ह्रोंसइ कमैबै मुइइ अँगुरए खेति लम्।
चइ छों लमा नफा तम्। म्हुँइँसरै या चए बत्ति आसि।
“क्हेमैंए क्रे फगि खिसि न्ह क्रों मि क्रोंले क्हेमैंए बत्ति म्रोथेंन्।
आखिरिर्बै ताँ चुन् ग: प्रभुने घ्रिन् तसि खीउँइँले योंबै शक्तिर क्हेमैंए सैं भोंब् लद्।
शत्तुरमैंए उँइँर भोंन्ले टिद्। क्रेर फगिइ फैब् धोंले क्हेमैंए सैं परमेश्वरए क्ह्रोंसेंन्बै ताँइ फैद्। झाइले तिं नेरो फोए रक्षा लबै कोट खिब् धोंले छ्याँबै खोंउँइँले ठिक केमैं लप्रद्।
छतसि च्हैंब् मैंब् लद्, न्ह क्रों मि क्रों तद्। येशू ख्रीष्ट धबै स्वर्गउँइँले युमा क्हेमैंइ योंबै दयाम्हाँयार क्ह्रोंसेंन्बै आशा थेंन्।