10 क्ल्हेए ओंसों चए केब्छैंलाइ आस्यारद्; आस्याँ चइ क्हिलाइ सराप झोंब्मुँ, धै क्हि दोषि ठर्दिब्मुँ।
याहवेहजी ख्रोए लिंबै थाँ किंबै लिउँइँ ह्रोंसए सैंर बिइ, “म्हिए सैंर्बै ताँमैं कोलो ओंनोंन् आछ्याँब तलेया म्हिइ लबै केउँइँले तारे ङइ खोंयोंइ पृथ्बीलाइ सराप पिंरिब् आरे। तोगो ङइ नास लब् धोंले सो प्ह्याबै ताँन् सैमैं धबै ङ नास लरिब् आरे।”
म्ल्ह-नारि भकारिर तिगोले मुँलेया आचुँन्ले थेंबै म्हिलाइ म्हिमैंइ सराप पिंम्, दिलेया म्हिमैंलाइ म्ल्ह-नारि चुँल् त्हुम् बिब् मैंसि चुँबै म्हिइ आशिक योंम्।
ङ्हाँदुमैंलाइ पिंबै म्हिल तो सैरैया आयों-आख्युब तरिब् आरे, ङ्हाँदुमैंलाइ आपिंबै म्हिए फिर सराप खब्मुँ।
प्रभुए के लबै म्हिए फिर छ्याब् ल्हैदिब क्हिल तोइ हग आरे। चइ लबै के ठिक मुँ उ आरे बिसि चए क्ल्हेजीन् निसाफ लब्मुँ। झाइले च के लबै म्हिए बिश्वास आभोंब मुँनबिलेया निसाफ लबै त्हिंइर च ठिक ठर्दिब्मुँ, तलेबिस्याँ के लबै म्हिलाइ ठिक ठर्दिबै शक्ति प्रभु येशूने मुँ।