7 क्हि ह्रोंसन् ह्रब्-सेब् आप्हैंन्; याहवेहलाइ म्हाँदिद्, आछ्याँबै केमैं पिवाद्।
मोशाइ म्हिमैंने बिइ, “क्हेमैं आङ्हिंन्, तलेबिस्याँ क्हेमैंए जाँच लबर, क्हेमैंइ पाप आलरिगे धै खीने ङ्हिंरिगे बिसि परमेश्वर युइमु।”
बुद्धि मुँबै म्हि याहवेहने ङ्हिंमुँ धै आछ्याँबै केमैं आल, आमादु बिस्याँ च्हैंब् मैंब् लल् आखाँब नेरो ह्रिस ल्हें खब् तम्।
याहवेहने ङ्हिंबै म्हिइ छ्ह खैले थोल् त्हुम् बिब था सेम्, छतसि कालए ङोउँइँले च फ्रेल् खाँम्।
भर पर्दिल्ले छ्ह थोद्, धै परमेश्वरजी क्हिए पाप क्षमा लब्मुँ, धै याहवेहजी बिब् ङिंस्याँ क्हिला तोइ न्होंह्रो आत।
प्लब् तबर क्हिइ दु:खले के आलद्; ह्रोंसए बुद्धिइ तोइ के आलद्।
ह्रोंसन् ह्रब्-सेब् ग बिसि प्हैंबै म्हि म्रोंइमुँ वा? छाबै म्हि भन्दा बरु आमादुए फिर आशा थेंल् खाँम्।
आमादुने पोंब् अनुसार्बै जवाफ चलाइ पिंन्, आस्याँ चइ ह्रोंसन् ह्रब् सेब् तब् मैंम्।
प्लबै म्हिइ ह्रोंसलन् ह्रब्-सेब् प्हैंमुँ। दिलेया ङ्हाँदुन् तलेया ताँ क्होबै म्हिइ च खैतब् मुँ बिसि सेम्।
ह्रोंसए बुद्धिर मत्त्रे प्रबै म्हि आमादु ग, दिलेया ह्रब्-सेब्मैंए अर्थिमैं किंबै म्हि जोगेब्मुँ।
याहवेहलाइ म्हाँदिब आछ्याँबै के-ति पिब् ग। थेब् प्हैंब, शेखि लब, आछ्याँब् मैंब नेरो स्योलिबै ताँ पोंब्मैंलाइ ङइ आखो।
ओ अरू ह्रेंर्बै अलि-अङाँमैं, क्हेमैं थेब आप्हैंरिगे बिसि क्हेमैंइ चु खास ताँ घ्रि क्होल् त्हुम्: परमेश्वरजी त्हाँबै अरू ह्रेंर्बै ताँन् म्हिमैंइ येशू ख्रीष्टए फिर बिश्वास आलन् समा मत्त्रे यहूदीमैंइ सैं सारो लब्मुँ।
ताँनने क्ह्रिइ टिद्, थेब् आप्हैंन्, बरु कुरब्मैंने बालु प्रद्, ह्रोंसन् बेल्ले ह्रब्-सेब् आप्हैंन्।