5 क्हिए सैं न्होंउँइँलेन् याहवेहए फिर भर थेंन्, ङइ तोन्दोंरि ह्रइमुँ-सेइमुँ बिसि ह्रोंसए फिर भर आलद्।
याहवेहए फिर भर थेंब्मैं सियोन कों धों तम्, च कोंलाइ खाबज्यै लाल् आखाँ, खोंयोंन् बिलै तरिम्।
छतसि याहवेहए फिर भर थेंनु, धै छ्याँबै केमैं लद्; क्हेमैं ह्युलर टिमा योब ख्युब तब्मुँ।
ह्रोंसइ लल् म्हैबै तोन्दोंरि के याहवेहए योर्न थेंवाँन्, खीए फिर्न भर थेंन्, धै क्हिए ल्हागिर तो लल् त्हुमुँ खीजीन् लमिंब्मुँ।
याहवेहए उँइँर च्याँले टिदु, धै आअदेल्ले खीलाइ पैंरिद्; आछ्याँबै के लबै म्हि प्लब् तमा, धै चइ आछ्याँबै चाँजोमैं लमा सैं च्योंब् आलद्।
छतसि ओ म्हिमैं, खोंयोंन् बिलै खीनेन् भर थेंन्; खीए ओंसों ह्रोंसए सैंर्बै ताँ बिद्; तलेबिस्याँ ङ्योए ग्वार ह्रिबै क्ल्ह्यो परमेश्वर ग। तिस्याँदे मैंन्
क्हिए भर याहवेहए फिर तरिगे बिसि तिंयाँ ङइ चु ताँमैं क्हिलाइ लोमिंइमुँ, आँ क्हिलाइन लोमिंम्।
प्लब् तबर क्हिइ दु:खले के आलद्; ह्रोंसए बुद्धिइ तोइ के आलद्।
ह्रोंसए बुद्धिर मत्त्रे प्रबै म्हि आमादु ग, दिलेया ह्रब्-सेब्मैंए अर्थिमैं किंबै म्हि जोगेब्मुँ।
क्हि ह्रोंसन् ह्रब्-सेब् आप्हैंन्; याहवेहलाइ म्हाँदिद्, आछ्याँबै केमैं पिवाद्।
ताँनने क्ह्रिइ टिद्, थेब् आप्हैंन्, बरु कुरब्मैंने बालु प्रद्, ह्रोंसन् बेल्ले ह्रब्-सेब् आप्हैंन्।
छतसि ख्रीष्टए फिर आशा थेंब्मैं न्होंरि ओंसोंबै म्हिमैं तबइले ङि यहूदीमैंइ “परमेश्वरए मिं बेल्ले थेब् लदै छ्ह थोरिगे!” बिसि खीजी ङिलाइ त्हाँइ।