4 छ लइबिस्याँ परमेश्वर नेरो म्हिमैंउँइँले क्हिइ थेबै मान योंब्मुँ।
दिलेया याहवेह योसेफने बालु मुँल। खीजी चए फिर ल्हयो खइ, छतसि योसेफ झेलर्बै चिबइ खोबै म्हि तल् पिंइ।
याहवेहलाइ मान लब बुद्धि योंबै घ्याँ ग; खीजी बिबै ताँ ङिंब्मैंइ छेनाले च्हैंब् मैंब् लल् खाँम्। खीए मिं खोंयोंन् बिलै थेब् तरिम्!
स्वाबै म्हिलाइ याहवेहजी ल्हयो खम्, आछयाँबै के लबै म्हिलाइ खीजी दोषि ठर्दिब्मुँ।
बुद्धि मुँबै म्हिलाइ ताँनइ म्हाँदिम्, दिलेया छलु म्हुलु लबै म्हिए फिर दु:ख खम्।
तलेबिस्याँ खाबइ ङलाइ त्होमुँ, चइ छ्ह योंम् धै याहवेहजी चए फिर ल्हयो खम्।
येशू बिस्याँ ज्ञान बुद्धि नेरो ज्युर फारदै परमेश्वर नेरो म्हिमैंइ खोबै म्हि तदै ह्याइ।
झाइले परमेश्वरए मिं क्वेदै, ताँन् म्हिमैंउँइँले मान योंमल। धै प्रभुजी त्हिंइ ह्रोंसे जोगेमिंबै म्हिमैं चमैंए फिर थप्दिमिंब्रें लमल।
खाबइ छले येशू ख्रीष्टए सेवा लमुँ, छाबै म्हिने परमेश्वर सैं तोंम्, झाइले चइ म्हिमैंउँइँले या स्याबासि योंम्।
ङिइ परमेश्वरए उँइँर मत्त्रे आङिं, म्हिमैंए उँइँरै या ठिक के लम्।