34 आगुलाइ प्ह्रब्मैंलाइ खीजी प्ह्रम्, दिलेया कुरब्मैंलाइ खीजी ल्हयो खम्।
याहवेह बेल्ले थेब मुँलेन थेब् आप्हैंब्मैंलाइ खीजी ङ्ह्योम्, दिलेया थेब् प्हैंब्मैं बिस्याँ खीजी ह्रेंगोउँइँलेन् ङो सेम्।
छ्याँबै के लब्मैंने क्हिजी छ्याँबन् लमुँ, धै खाबने या आक्ह्रिबै म्हिमैंने क्हिजी आक्ह्रिबै ब्यबहार लम्।
छतसि क्हेमैंए फिर आफत तमा ङ निस्योब्मुँ। धै क्हेमैंए फिर दु:ख तमा ङइ क्हेमैं प्ह्रब्मुँ।
आछ्याँबै के कतिन् ललेया आमादुमैंइ तो धोंइ आङ्हाँ, दिलेया ठिक के लबै म्हिलाइ ताँनइ म्हाँदिम्।
थेब् प्हैंब्मैंने क्ह्रिसि लुडिबै सैमैं चुब् भन्दा बरु च्योंने तसि ङ्हाँदुमैंने टिब छ्याँब् ग।
खैच्हिजिले पोंब्मैंए ल्हागिर दण्ड, धै बुद्धि आरेबै म्हिए क्होर प्रिंबै ल्हागिर कोर्रामैं तयार लथेंइमुँ।
ह्रिस खदै ओग्रोंले के लबै म्हिलाइ “घमण्डि” बिम्, च दयाम्हाँया आरेब नेरो बुद्धि आरेब् तम्।
क्हि बुद्धि मुँब् तइ बिस्याँ, बुद्धिइन क्हिलाइ इनाम पिब्मुँ; दिलेया खैच्हिजिले पोंस्याँ क्हिज्यै दु:ख योंब्मुँ।
दिलेया खीजी अझै दयाम्हाँया लम्। छतसि परमेश्वरए छ्वेर छले बिइमुँ, “थेब् प्हैंब्मैंलाइ खीजी आखो, दिलेया च्योंने तब्मैंए फिर दयाम्हाँया लम्।”
छलेन ओ फ्रेंसि छमिमैं, क्हेमैंए चिब्मैंइ बिब् ङिंन्। क्हेमैं ताँन् ह्रोंस ह्रोंसए न्होंर थेब् आप्हैंन्ले घ्रिइ घ्रिए सेवा लद्, तलेबिस्याँ परमेश्वरए छ्वेर छले प्ह्रिइमुँ: “परमेश्वरजी थेब् प्हैंब्मैंए बिरोध लम्, दिलेया थेब् आप्हैंब्मैंए फिर आशिक पिंम्।”