32 तलेबिस्याँ आछ्याँबै के लप्रब्मैं याहवेहजी आखो, दिलेया सोजो म्हिमैं बिस्याँ खीजी भर लम्।
छ्याँबै के लब्मैंने क्हिजी छ्याँबन् लमुँ, धै खाबने या आक्ह्रिबै म्हिमैंने क्हिजी आक्ह्रिबै ब्यबहार लम्।
याहवेहलाइ मान लब्मैंने बालु खी बेल्ले क्ह्रिबै थु तम्, धै खीजी फैबै बाछाए ताँमैं चमैंलाइ सेल् पिंम्।
आछ्याँबै सैं मुँबै म्हिलाइ याहवेहजी आखो, दिलेया ठिक के लप्रबै म्हि म्रोंसि खी सैं तोंम्।
सैं नरिलैया तोंरिलैया ह्रोंसइन सेम्। छतसि म्हिए सैंर मुँबै ताँमैं खाबज्यै क्होल् आखाँ।
छ्याब् मुँबै म्हिलाइ छ्याब् आरेब् बिब धै छ्याब आरेबै म्हिलाइ छ्याब् ल्हैदिब ङ्हिंन-ङ्हिंन म्रोंसि याहवेह छेरम्।
याहवेहलाइ म्हाँदिब आछ्याँबै के-ति पिब् ग। थेब् प्हैंब, शेखि लब, आछ्याँब् मैंब नेरो स्योलिबै ताँ पोंब्मैंलाइ ङइ आखो।
च त्हेर्न येशूजी प्राथना लसि “ओ आबा, स्वर्ग नेरो पृथ्बीर्बै क्ल्हे, ङ क्हिलाइ धन्यबाद पिंम्, तलेबिस्याँ ज्ञान बुद्धि मुँ बिसि ह्रब्-सेब् प्हैंब्मैंउँइँले क्हिजी चु ताँमैं लोथेंइ। दिलेया कोलोमैं धों तबै तोइ आसेबै म्हिमैंलाइ क्हिजी चु ताँ क्होल् लमिंइ।
छबिमा येशूजी चमैंने बिइ, “परमेश्वरजी स्वर्गर्बै ग्याल्सए न्होंर्बै ताँमैं क्हेमैंलाइ सेल् पिंइमुँ। दिलेया अरू म्हिमैंलाइ बिस्याँ खीजी चुए बारेर सेल् आपिंइमुँ।
धबै येशूजी चमैंने बिइ, “क्हेमैं म्हिमैंए उँइँरि ‘ङ छ्याँब धर्मि म्हि ग’ बिसि थेब प्हैंम्। दिलेया क्हेमैंए सैं न्होंर तो मुँ बिसि परमेश्वरजी सेम्। म्हिमैंए सैंर थेब ङ्हाँबै सै परमेश्वरए उँइँर तोइ आङिंबै सै ग।
तारेसेरो ङइ क्हेमैंने केब्छैं आबि, तलेबिस्याँ क्ल्हेइ तो लम् बिसि केब्छैंइ था आसे। दिलेया ङइ क्हेमैंने थु बिइमुँ, तलेबिस्याँ ङए आबाउँइँले थेबै तोन्दोंरि ताँ ङइ क्हेमैंने बिमिंइँमुँ।
खाबज्यै परमेश्वरजी बिब् धोंले के लदा ङ्हाँम् बिस्याँ, ‘ङइ लोमिंबै ताँ परमेश्वरउँइँले युब् उ, ह्रोंसए सैंर मैंसि पोंब् जा’ बिसि चइ सेब्मुँ।
“पबित्र प्ल्हजी बिश्वासीमैंने बिबै ताँ न्ह मुँब्मैंइ छेनाले थेरिगे। “शैतान दुष्टए फिर ट्होगों तब्मैंलाइ लोथेंबै मन्न ङइ चल् पिंब्मुँ। चलाइ ङइ तार्ग्या युँमा पिंब्मुँ। च युँमार चए छारा मिं प्ह्रिइमुँ। च मिं योंबै म्हिइ मत्त्रे च छारा मिं था सेम्।”