10 म्हिसैमैंइ सोजो म्हि आखो, दिलेया ठिक के लब्मैंइ सोजो म्हिए रक्षा लम्।
आछ्याँबै के लबै दुष्टमैंउँइँले ङ फ्रेमिंन्, ङलाइ सैल् म्हैबै म्हिमैंउँइँले ङ जोगेमिंन्।
ह्रोंसल् बिब् धों तमा सैं तोंमुँ, दिलेया आछ्याँबै केमैं पिब आमादुमैंलाइ छ्याँब आङ्हाँ।
ठिक के लबै म्हिमैंइ छलु म्हिलु लब्मैंलाइ आखो, छलु म्हिलु लब्मैंइ ठिक के लब्मैं आखो।
बुद्धि मुँबै म्हि आमादुने अदालतर ह्याइ बिस्याँ आमादु सुँ-सुँर्न छैसि ह्रिस खमुँ; धै चमैं क्ह्रिल् आखाँ।
च्हमा येशूजी बिइ, “ओ आबा, चुमैं क्षमा लमिंन्, तलेबिस्याँ चुमैंइ तो लरिइमुँ बिब था आसे।” दिलेया सिपाइमैंइ येशूए क्वें चिट्ठा झोंसि खेंमैंए न्होंरि चुइ।
“दिलेया ङइ चैदिबै ग्वाइ म्हिमैंल् आङिं, बरु क्हेमैं जोगेल् योंरिगे बिसि ङइ चु ताँ बिब् ग।
झाइले चइ च्हि तुँसि थेबै कैले ओरसि बिइ, “ओ प्रभु, चु पापए छ्याब चुमैंए फिर आल्हैदिरिगे।” च्हौ बिसि चइ सो पिवाइ।
ओ अलि-अङाँमैं, ङए सैं न्होंउँइँलेन् यहूदीमैंलाइ परमेश्वरजी जोगेमिंरिगे बिब ङए थेबै इच्छा मुँ, चमैंइ खोंयोंइ आखाँबै छ्ह योंरिगे बिसि ङइ परमेश्वरने प्राथना लम्।