5 दुष्ट म्हिमैंइ ठिक के खैले लल् त्हुम् बिब आसे; दिलेया याहवेहजी बिबै ताँ ङिब्मैंइ च ताँमैं छेनाले क्होम्।
चिब्मैंइ भन्दा ङइ ल्हें च्हैंब् मैंब् लल् खाँम्; तलेबिस्याँ क्हिजी ल्हैदिबै केमैं ङइ लम्।
क्हिए ताँमैं खोंयोंन् बिलै ङए सैंर थेंइमुँ, च ताँमैंइन ङए शत्तुरमैं भन्दा ङ बुद्धि मुँब लमिंम्।
याहवेहलाइ मान लब्मैंने बालु खी बेल्ले क्ह्रिबै थु तम्, धै खीजी फैबै बाछाए ताँमैं चमैंलाइ सेल् पिंम्।
दिलेया च्हैंब-मैंब लल् आखाँबै म्हिइ चु ताँ क्होल् आखाँ; आमादुइ चु ताँ क्होल् आखाँ।
बुद्धि मुँबै म्हि छ्याँबै घ्याँर प्रसि कैंडो कैंडो ह्याम्, बुद्धिइ चलाइ नर्गर ह्याबउँइँले जोगेम्।
छतसि खीजी बिबै ताँ ङिंब्मैंइ ठिक के खैले लब, खाबलाज्यै या आफेलल्ले ठिक निसाफ खैले लब, छ्याँबै केमैं तो जा बिसि क्होब्मुँ;
आमादुए ल्हागिर बुद्धि स्यालै आखाँल्ले नुल्ले मुँ; थे-थेबै म्हि च्होंर छलफल लमा चइ तोइ बिल् आखाँ।
खाबज्यै परमेश्वरजी बिब् धोंले के लदा ङ्हाँम् बिस्याँ, ‘ङइ लोमिंबै ताँ परमेश्वरउँइँले युब् उ, ह्रोंसए सैंर मैंसि पोंब् जा’ बिसि चइ सेब्मुँ।
क्हेमैंए न्होंर खाबलाज्यै बुद्धि चैदिस्याँ ह्रिस आखल्ले सैं तों-तोंदै पिंबै परमेश्वरने ह्रिरिगे। छले ह्रिस्याँ खीजी पिंब्मुँ।
दिलेया क्हेमैंए फिर ख्रीष्टजी पबित्र प्ल्ह प्लिंमिंइमुँ, छतसि क्हेमैं ताँनइ क्ह्रोंसेंन्बै ताँ सेइमुँ।
दिलेया ख्रीष्टजी ह्रोंसए पबित्र प्ल्हजी क्हेमैंलाइ प्लिंमिंइमुँ, छतसि क्हेमैंलाइ अरू लोमिंबै म्हि आचैदि। ताँन् सैए बारेर खीए प्ल्हजी क्हेमैंलाइ लोमिंम्, खीजी लोमिंबै ताँ क्ह्रोंसेंन्बै ग, स्योर आङिं। छतसि पबित्र प्ल्हजी लोमिंबै ताँमैं ङिंनु, धै छ्ह तिगोंन् ख्रीष्टनेन् घ्रिन् तसि प्रद्।