25 लोबि म्हिइ प्होंगि लम्, दिलेया याहवेहने भर थेंबै म्हिल बिब् धों तम्।
ओ स्वर्गर्बै सेनामैंए चिब याहवेह, क्हिए फिर भर थेंबै म्हिइ आशिक योंम्!
आगुलाइ म्लोसि पोंमा प्होंगि तम्, दिलेया म्हाँया लमा आछ्याँबै ताँमैं म्लेयाम्।
याहवेहजी ठिक के लब्मैं फोतें तल् आपिं, दिलेया दुष्टमैंइ मैंब् धों तब खीजी लल् आपिं।
आगुए खाँचोर पिंल् खाँबै म्हिल बिब् धों तम्, धै अरूलाइ भों खबै ताँ बिमिंसि सैं क्होमिंबै म्हिए ल्हागिर ल्होबै म्हि योंम्।
थेब् प्हैंस्याँ प्होंगि मत्त्रे तम्, दिलेया सल्ला किंस्याँ ह्रब्-सेब् तम्।
प्ल्हेगु म्हिइ ल्हें सै म्हैलेया चइ तोइ आयों, दिलेया भोंन्ले के लबै म्हिइ तोन्दोंरि योम्।
युनन् ह्रिस खबै म्हिइ प्होंगि तल् लम्, दिलेया युनन् ह्रिस आखबै म्हिइ प्होंरिबै म्हिमैं क्ह्रिल् लम्।
लोबि म्हिइ ह्रोंसए परवार दु:ख पखम्, दिलेया घुस आकिंबै म्हि सोब्मुँ।
लिथों ङ्होथो तब्मैं म्रोंमा सैं तोंम्, धै छ्याँबै सँउँसर थेल् योंमा भों खम्।
ह्रिस खदै ओग्रोंले के लबै म्हिलाइ “घमण्डि” बिम्, च दयाम्हाँया आरेब नेरो बुद्धि आरेब् तम्।
आगुलाइ प्ह्रब्मैं बैरु तेवाद्; छलस्याँ प्होंगि तब, गाल् केब, सैं नबै ताँमैं नुयाम्।
दुष्ट म्हिइ प्होंगि लम्, धै युनन् ह्रिस खबै म्हिइ ल्हें पाप लम्।
म्हि म्रोंसि ङ्हिंब्मैं ङोर फेम्, दिलेया याहवेहए फिर भर लब्मैं तोइ सैने ङ्हिंल् आत्हु।
दिलेया खाबइ ह्रोंसने तो मुँ च सैर्न सन्तोकले परमेश्वरए के लमुँ चन् प्लब् तम्।