24 ह्रोंसए आबा-आमाए मुइ लुडिसेया “ङइ गल्ति आलइमुँ!” बिबै म्हि नास लबै म्हिए थु ग।
“ओ याहवेह, क्हि धों तब खाब् मुँ? क्हिजी भों आरेब्मैंलाइ ह्रोंस भन्दा भोंबै म्हिमैंउँइँले जोगेमिंम्, छले भों आरेब्मैं नेरो आयों आख्युब्मैंलाइ ह्रुगिदिबै म्हिमैंउँइँले क्हिजी चमैंलाइ जोगेमिंम्,” बिसि ङए ताँन् ज्यु नेरो सैंइ बिप्रम्।
बुद्धि मुँबै म्हिने प्रबै म्हि बुद्धि मुँबन् तम्, आमादुमैंने प्रस्याँ नास तम्।
लल् त्हुबै के युनन् आलबै म्हि न्होह्रों लबै म्हिए अलि धों तब् ग।
ह्रोंसए आबालाइ लुडेब नेरो आमालाइ ल्हावाबै च्ह फाआपिबै बेजति या।
आयों-आख्युब्मैंलाइ पिंबै म्हिइ आशिक योंब्मुँ, तलेबिस्याँ चइ ह्रोंसए चबै सैमैं ङ्हाँदुमैंलाइ चुमिंम्।
ठिमर्बै ताँइ बिब् धोंले प्रब बुद्धि मुँबै च्ह ग; दिलेया चब् थुँबै लिलि मत्त्रे प्रबै च्हइ ह्रोंसए आबालाइ फापिन् लम्।