1 खाबज्यै आल्हालैया दुष्ट म्हि न्हेयाम्, दिलेया ठिक के लबै म्हिमैं बिस्याँ सिंह धोंले आङ्हिंल्ले टिरिम्।
आछ्याँबै ताँमैं थेमा च आङ्हिं; चइ याहवेहए फिर भर लबइले चए सैं भोंब मुँ।
ङ्हिंलन् आत्हुबै क्ल्ह्योरै या चमैं ङ्हिंसि त्हारब्मुँ, क्हेमैंए बिरोधर राब्मैंलाइ परमेश्वरजी चमैंए ह्रुबि या सग्याँ-प्हुग्याँ लवाब्मुँ। तलेबिस्याँ परमेश्वरजी चमैं आखो; छतसि क्हेमैंइन चमैंलाइ फापिल् लल् खाँम्।
इस्राएलए मुक्ति पिंबै म्हि सियोनउँइँले युस्याँ कति छ्याँब् तमल! धै परमेश्वरजी ह्रोंसए म्हिमैंलाइ धबै सुख पिंमा याकूब निस्योरिगे, इस्राएल सैं तोंरिगे!
झाइले मोशाइ म्रुँने बिइ, “क्हिए के लब्मैं ङ ङाँर खसि फ्योसि ‘क्हि नेरो क्हिए लिलि ल्हैदिबै ताँन् म्हिमैं त्होंह्याद्!’ बिब्मुँ। च लिउँइँ ङ त्होंह्याब्मुँ।” च्हौ बिसि मोशा बेल्ले ह्रिस खसि फारोउँइँले त्होंह्याइ।
भर लल् खाँबै म्हि खनिर ह्यालै ढुक्कले प्रम्, दिलेया छलु म्हिलु लबै म्हिलाइ बिस्याँ म्हिमैंइ स्याब्मुँ।
झाइले क्हि नेरो क्हिए परवाइ चबै ल्हागिर, नेरो क्हिए केब्स्योमैं न्हबै ल्हागिर क्हिए रमैंए ङ्हेइ योब्मुँ।
पावल नेरो बर्णाबास ल्हें त्हिंइ समा च सहरर टिसि चमैंइ प्रभुए फिर भर थेंसि प्रभुए बारेर आङ्हिंन्ले पोंइ। छतमा प्रभुजी चमैंए योउँइँले औदिबै केमैं नेरो चिनुमैं तल् पिंइ, छतमा खीए बेल्ले थेबै म्हाँयाए बारेर चमैंइ लोमिंबै ताँ क्ह्रोंसेन् ग बिसि ग्वाइ पिंइ।
झाइले पत्रुस नेरो यूहन्ना आखेबै म्हिमैं मुँलेना आङ्हिंन्ले पोंल् खाँब् म्रोंसि चमैं प्लेटोयाइ। धै चुमैं येशूने बालुन् टिब्मैं मुँन बिसि चमैंइ था सेइ।
क्हेमैं ङाँर खब् भन्दा ओंसों फिलिप्पीमैंइ ङि म्हि आच्हिसि बेल्ले दुःख पिंब क्हेमैंइ सेइमुँ। छलेन क्हेमैंए सहररै या बिरोध लब्मैं ल्हें तनाबिलेया परमेश्वरजी ङिए सैं भोंब् लमिंबइले ङिइ क्हेमैंलाइ सैं तोंबै ताँ बिल् योंइ।