3 युँमा नेरो बलुवा बेल्ले ल्हिम्; च भन्दै या आमादुमैंइ पखबै दुःख झन् ल्हिम्।
चमैंए ह्रिस फिर सराप खरिगे, तलेबिस्याँ चने दयाम्हाँया आरे। ङइ चमैंलाइ इस्राएल तिगोंन् प्हुँवाब्मुँ, धै चमैंलाइ सग्याँ प्हुग्याँ लवाब्मुँ।
आमादुमैं युनन् ह्रिस खम्, दिलेया ताँ क्होल् खाँबै म्हिइ ह्रोंस फापिन् तमै या तोइ आबिल्ले टिरिम्।
बुद्धि आरेबै म्हिइ आछ्याँबै के लरिबै त्हेर त्होब भन्दा बरु प्हसे प्हेंवाबै भलुने त्होब छ्याँब ग!
ह्रोंसन् थेब् प्हैंसि आपोंन्, आगुइन क्हिलाइ थेब् लरिगे; आगुइन क्हिए छ्याँबै बयन लरिगे।
ह्रिस खबै म्हिने दयाम्हाँया आत; छाबै म्हि तोन्-तोर्न त्होंदो राम्; दिलेया ह्रिस लबै म्हिए ओंसों खाब राल् खमुँ?
ङ्यो स्योंम्बै कयिन बिबै म्हि धों तब तल् आत। च दुष्टल् मुँल, छतसि चइ ह्रोंसए अलि सैवाइ। चइ ह्रोंसए अलि तले सैवाइ बिस्याँ चइ लबै के आछ्याँब मुँल, दिलेया अलिइ लबै केमैं छ्याँब मुँल।