11 ओ ङए च्ह, ङलाइ म्हि आच्हिल्ले पोंब्मैंए उँइँर ङइ जवाफ पिंल् योंरिगे बिसि बुद्धि मुँब् तद्, ङए सैं तोंन् लबै के लद्।
छतस्याँ ङलाइ प्ह्रब्मैंलाज्यै या ङइ बिल् योंब्मुँ, तलेबिस्याँ क्हिजी बिबै ताँर ङइ भर थेंइमुँ।
छतसि ओ म्रुँमैं! बुद्धि मुँब् तद्; ओ ह्युलर्बै क्रथे मिंथेमैं, न्हक्रों मिक्रों तद्।
बुद्धि मुँबै च्हइ ह्रोंसए आबा सैं तोंन् लम्, दिलेया आमाबै च्हइ आमालाइ न्हुँ खल् लम्।
बुद्धि मुँबै च्हइ आबालाइ सैं तोंन् लम्, दिलेया आमादुमैंइ ह्रोंसए आमालाइ तो धोंइ आङ्हाँ।
च्हैंसि मैंसि पोंबै म्हि ङि भन्दा प्ल्हेगुइ ह्रोंसन् ह्रब्-सेब् ङ्हाँम्।
बुद्धि मुँबै म्हिइ ह्रोंसए फिर न्होह्रों तम् बिब ह्रेंगोउँइँलेन् म्रोंसि लोबै क्ल्ह्यो म्हैम्, दिलेया च्हैंब् मैंब् लल् आखाँबै म्हि छाइन ह्याम् धै दुःख योंबर फेम्।
बुद्धि मुँबै च्हइ आबालाइ सैं तोंन् लम्, दिलेया रण्डिबाजी लप्रबै च्हइ ह्रोंसए सै न्होर ताँन् नुवाम्।
ओ अलि, क्हिइ ङने च्हौ थेबै म्हाँया लब् म्रोंसि ङ बेल्ले सैं तोंसि भों योंइमुँ, तलेबिस्याँ क्हिइ प्रभुए म्हिमैंए सैं क्होल् लमिंइमुँ।
परमेश्वर आबाजी ङ्योलाइ बिब् धोंलेन् क्हिए को-कोइ कोलोमैं क्ह्रोंसेंन्बै घ्याँर प्रबै ताँ था सेसि ङ बेल्ले सैं तोंइमुँ।