1 प्हन्हाँ छ लमुँ छु लमुँ बिसि प्हैंसि आपोंन्, तलेबिस्याँ प्हन्हाँ तो तम् बिब क्हिइ आसे।
हामानइ धबै बिइ, “च्हौ मत्त्रे आङिं, के लब्मैं न्होंर म्रुँने बालु चब् थुँब लबर म्रुँस्यो एस्तरइ ङलाइ मत्त्रे हुइइ। धबै प्हान्हागै या म्रुँने बालुन् चब् थुँब् लबर ङलाइ हुइमुँ।
तलेबिस्याँ खीन् ङ्योए परमेश्वर ग, धै ङ्यो खीए खर्गर्बै क्युमैं, नेरो खीए म्हिमैं ग। तिंयाँ क्हेमैंइ खीए कै थेद्!
तलेबिस्याँ “क्हेमैंइ ग्वार ह्रिमा ङइ क्हेमैंए ताँ थेइ, झाइले जोगेमिंबै त्हिंइर ङइ क्हेमैंलाइ ल्होमिंइ।” बिसि परमेश्वरजी बिइमुँ। थेद्, परमेश्वरए दयाम्हाँया योंबै त्हे तोगोंन् ग, मुक्ति योंबै त्हिंइ तोगोंन् ग।