25 छाबै म्हिमैंइ छ्याँबै ताँमैं पोंलेया आक्वेंन्, तलेबिस्याँ चए सैंर छलु म्हिलु लबै ताँमैं मत्त्रे तम्।
ताँनइ ह्रोंसए ङ्हेब् ट्हुब्मैंने स्योर तेसि पोंम्, चमैं फिब्लो पार्दिसि स्योर ताँमैं पोंम्।
दुष्ट म्हिमैं नेरो आछ्याँबै के लब्मैंने बालु ङलाइ दण्ड आपिंन्! चमैंइ ह्रोंसए ङ्हेब्मैंने बालु छ्याँबै ताँ लम्, दिलेया चमैंए खोंर बिस्याँ आछ्याँबै ताँ मैंम्।
तलेबिस्याँ चइ खोंयोंन् बिलै ह्रोंसए खि खैले रेब् ङ्हे बिसि मैंरिम्; चइ क्हिने “चद्! थुँन्!” बिलेया चए सैं क्हिए फिर छ्याँब आत!
सए भाडोर चाँदिइ म्होरब् धोंले दुष्ट म्हिमैंइ सुँइ मत्त्रे छ्याँब् लम्।
“खाबज्यै क्हेमैंने ‘ङ्हयोद्, परमेश्वरजी कुल्मिंबै म्रुँ ख्रीष्ट चुर मुँ,’ ‘चर मुँ,’ बिइ बिस्याँ क्हेमैंइ आक्वेंन्।