25 ङ्युँबै क्युइ क्यु पिब सल् लब् धोंले ह्रेंगोउँइँले खबै छ्याँब सँउँसर तम्।
दिलेया योसेफइ चमैंने बिमिंबै ताँमैं थेबै लिउँइँ धै ह्रोंसलाइ किंबर योसेफइ कुल्मिंबै गाडामैं म्रोंबै लिउँइँ याकूबए सैं चिइ धै चमैंए ताँ क्वेंइ।
ओ परमेश्वर, क्हि ङए परमेश्वर ग; ङए सैं न्होंइले क्हिए साँ खरिम्, क्यु आरेसि कारयाबै बाँजो क्ल्ह्योर क्यु पिब्मैंइ क्यु म्हैब् धोंले ङए ज्युइ क्हिलाइन म्हैब्मुँ।
ङ होरेब मुँबै पारार क्हिए ओंसों राब्मुँ। क्हिइ पारार प्हरेइ ल्हिद्, छले ल्हिमा म्हिमैंइ थुँबै क्यु छाइले त्होंब्मुँ।” झाइले मोशाइ इस्राएलीमैंए चिबनाँब्मैंए ओंसों छान् लइ।
लिथों ङ्होथो तब्मैं म्रोंमा सैं तोंम्, धै छ्याँबै सँउँसर थेल् योंमा भों खम्।
दुष्ट म्हिए उँइँर ठिक के लबै म्हि कुरब आछ्याँबै क्युए मुल् नेरो क्ह्रुसि क्यु युबै धरु धों तब् ग।
धबै चाडए लिउँबै मुख्य त्हिंइर, येशू ताँन् म्हिमैंए ओंसों रासि थेबै कैले छ बिइ, “खाबै या क्यु पिइ बिस्याँ च ङ ङाँर खरिगे धै थुँरिगे।
छलेन खाबज्यै बिमिंबै म्हिमैं आकुलस्याँ चमैंइ खैले बिप्रब? “सैं तोंबै ताँ बिमिंबै म्हिमैंए प्हले कति छ्याँब,” बिसि परमेश्वरए छ्वेर प्ह्रिइमुँ।
चु ताँ क्ह्रोंसेंन्बै मुँ, छतसि चु ताँ ताँन् म्हिमैंइ क्वेंल् त्हुम्: ङ्योए प्रभु पापिमैं जोगेबर ह्युलर युब् ग। पापिमैं न्होंरि ताँन् भन्दा ल्हें पाप लबै म्हि ङन् ग।
खीजी धबै बिइ, “लल् त्हुबै ताँन् केमैं लल् खाँइ! ताँन् भन्दा ओंसोंबै नेरो ताँन् भन्दा लिउँइँबै ङन् ग, तों लबै ङन् ग, तों नुबै या ङन् ग। क्यु पिब्मैंलाइ ङइ खोंयोंइ आखाँबै छ्ह पिंबै क्यु मूलउँइँले छलेन् थुँल् पिंब्मुँ।
पबित्र प्ल्ह नेरो प्ह्रेंस्योइ खीने बिइमुँ, “यु”। चु ताँ थेबै म्हिमैंज्यै या छलेन खीने “यु” बिल् त्हुम्। क्यु पिब्मैं क्यु मूलर खरिगे। छ्ह पिंबै क्यु थुँदा ङ्हाँब्मैंइ छलेन् थुँरिगे।