19 दुःख तबै त्हेर भर लल् आखाँबै म्हिए फिर भर लब चुयाबै स नेरो जोर्नि प्ल्ह्याबै प्हले धों तब् ग।
सैंर दुःख मुँबै म्हिए उँइँर क्वे प्रिंब खुँबै त्हेर खिबै क्वें प्हेंसि बोब, नेरो घार चज क्युँ झोंब् धो तम्।
ङइ ओंसों रोमर्बै अड्डारि राइ पोंमा खाबज्यै या ङए ख आल। बरु ताँन् ङलाइ वाथेंसि छ्युडिह्याइ। दिलेया चु ताँए दोष चमैंलाइ आल्हैदिरिगे।