7 आमादुए ल्हागिर बुद्धि स्यालै आखाँल्ले नुल्ले मुँ; थे-थेबै म्हि च्होंर छलफल लमा चइ तोइ बिल् आखाँ।
चमैंइ लबै केमैं खोंयोंन् बिलै चमैंए सैंर मैंब् धोंन् तम्। चमैं थेब् प्हैंरिम्, छतसि क्हिए ठिममैं चमैंउँइँले ह्रेंगो तम्। चमैंइ ह्रोंसए ताँन् शत्तुरमैं प्ह्रम्।
त्हुर ल्हें मे मुँबै म्हि आशिक योंबै म्हि ग, तलेबिस्याँ निया लबै क्ल्ह्योर शत्तुरमैंए उँइँर राल् त्हुमा च फापिल् त्हुरिब् आरे।
आगु प्ह्रबै म्हि ह्रब्-सेब् तल् म्हैलेया आत, दिलेया बुद्धि मुँबै म्हिइ च्हैंब् मैंब् लल् खाँम्।
बुद्धि मुँबै म्हि छ्याँबै घ्याँर प्रसि कैंडो कैंडो ह्याम्, बुद्धिइ चलाइ नर्गर ह्याबउँइँले जोगेम्।
बुद्धि आम्हैबै आमादुए योर मुँबै मुइ तो केर फेमुँ?
च्हैंब् मैंब् लल् खाँबै म्हिइ लबै के छ्याँब तम्, दिलेया आमादुमैंइ बिस्याँ आङिं आङिंबै सैमैं मत्त्रे ङ्ह्योप्रम्।
आमादुमैंलाइ छ्याँबै ताँ पोंब आङ्हे, क्रथे मिथेमैंइ स्योलिबै ताँ पोंब झन् तिफुँइ आङ्हें।
आयों आख्युब्मैं बिसि ङ्हाँदुमैंलाइ लुडिबै के आलद्; निसाफ लबै क्ल्ह्योर दु:ख योंब्मैंलाइ ह्रुगुदिबै के आलद्,
दुष्ट म्हिमैंइ ठिक के खैले लल् त्हुम् बिब आसे; दिलेया याहवेहजी बिबै ताँ ङिब्मैंइ च ताँमैं छेनाले क्होम्।
चए प्युँलाइ सहरर्बै थेबै म्हि बिसि ताँनइ म्हाँदिब्मुँ; धै ह्युल तिगोंर्बै थेबै म्हिमैंने टिम्।
पबित्र प्ल्ह आरेबै म्हिमैंइ परमेश्वरजी बिबै ताँ क्होल् आखाँ। च ताँ चमैंए ल्हागिर केर आफेबै ताँ धों तम्, तलेबिस्याँ पबित्र प्ल्हजी पिंबै ज्ञान-बुद्धिउँइँले मत्त्रे च ताँमैं क्होल् खाँम्।