15 ठिक के लबै म्हिए धिंर न्होह्रों लबर लोइ टिबै दुष्ट म्हि धों आतद्; चने मुँबै सैमैं आलुडिड्;
थेब् प्हैंबै म्हिमैंइ ङए ल्हागिर ङो चुइमुँ, चमैंइ ह्रोंसए जालए छो च्योइमुँ, धै ङ प्रबै घ्याँर ङो चुइमुँ। तिस्याँदे मैंन्
ठिक के लबै म्हिमैंलाइ खैले सैल् योंब् ङ्हे बिसि दुष्ट म्हिमैं च्ह्याइ टिम्।
ङइ आसेल्ले चमैंइ ङए बिरोधर आछ्याँबै चाँजो लम्; चमैंइ ङ प्रबै घ्याँ ङ्ह्योमुँ; ङ सैब् बिसि चमैं च्ह्याइ टिम्।
ङ्ह्योद्! ङलाइ सैबर चमैं ह्रेसि टिइमुँ; चमैं ङए बिरोधर रासि “खैले चलाइ सैल् योंब् ङ्हे?” बिसि ङलाइ च्ह्याइ टिइमुँ। दिलेया ओ याहवेह, ङइ तोइ अपराध, तोइ पाप आलइमुँ,
“खो, म्हि सैबर ङिने बालु लोइरि टिले; सोजो म्हि लुडिबर च्ह्यासि टिले;
क्हिए खेमैं मामैंइ स्योंम् ओंनोंन् क्योथेंबै साँदर्बै युँमामैं आस्योद्।
धै चमैंइ म्हिमैंइ आसेल्ले येशूलाइ क्हासि सैबै मत लइ।
चमैंइ छले जाल रोबै ताँ था योंसि पावलए भान्जइ ब्यारेक न्होंर ह्यासि चु ताँ पावलने बिइ।
चमैंइ पावल घ्याँर्न सैवाबै सैं लसि, “पावल यरूशलेमर कुल्मिंन्,” बिसि फेस्तसने यो छ्युँ लइ।
दिलेया चमैंइ चलाइ सैल् म्हैबै ताँ शाऊलइ सेइ। चमैंइ चलाइ सैबै ल्हागिर त्हिंइ म्हुँइँस सहरर्बै म्रार चए छैं लसि टिमल।