20 प्हाकोमैं नेरो से ल्हे चब्मैंने प्रब टिब आलद्,
प्हा ल्हें थुँबै म्हिइ हल्ला लसि प्होंगि कैगि लम्, प्हार भुल्दिब्मैं आमादु ग।
सयल थोबै म्हि ङ्हाँदु तम्; धै प्हा नेरो छ्युगु ल्हें चबै म्हि प्लब आत।
क्हि बेल्ले चब्ला मुँ बिस्याँ, क्हिए खरिर चक्कू थेंन्।
ठिमर्बै ताँइ बिब् धोंले प्रब बुद्धि मुँबै च्ह ग; दिलेया चब् थुँबै लिलि मत्त्रे प्रबै च्हइ ह्रोंसए आबालाइ फापिन् लम्।
ह्रोंसने बालुन् के लब्मैंलाइ धोंब नेरो प्हा थुँब्मैंने थु तसि चब्-थुँब लबर होंइ बिस्याँ,
दे त्हे लिउँइँ च्ह च्योंबइ ह्रोंसए अँश चुँवाँसि ताँन् मुइ खागु लसि धिंउँइँले त्होंयाइ। धै ह्रेंगोर्बै ह्युलर ह्यासि बेल्ले फुर्मास लसि मुइ ताँन् नुवाइ।
येशूजी धबै बिइ, “छाबै प्लबै म्हि घ्रि मुँल। चइ सै ल्हें फेबै छ्याँबै क्वेंमैं खिमल। त्हिंइ ह्रोंसे लिं-लिंबै चबै सैमैं चसि मजाले त्हिंइ थोमल।
“छतसि क्हेमैं खैले टिल् त्हुम् बिसि सैंर मैंसि टिद्! ल्हें चब-थुँबाए लिलि आप्रद्, प्हा ल्हें थुँसि आम्हेरद् धै छ्ह खैले थोब् ङ्हे बिसि न्हुँ आलद्। छले ह्युलर्बै सैमैंर सैं ह्यारिमा थाइ आसेल्ले तिखेर्न च त्हिंइर क्हेमैं ङोर स्याब् धोंले स्याब्मुँ।
त्हिंर्बै ह्वेर टिब्मैं धोंले छ्याँबै छ्ह थोले। सयल लप्रब, प्हा को तब, ब्यभिचार लब, तो लदा ङ्हाँमुँ चन् लब, प्होंगि मिब नेरो ह्रिस लब छाबै केमैं ताँन् पिवाद्।
प्हाइ आम्हेरद्, तलेबिस्याँ च म्हिए सैं न्होवाबै सै ग। बरु परमेश्वरए पबित्र प्ल्हजी प्लिंसि खीए न्होंर टिद्।