5 दुष्ट म्हिमैंए घ्याँमैंर पुजु नेरो ङोमैं तम्; ह्रोंसलाइ जोगेबै म्हि च सैमैंउँइँले ह्रेंगो टिम्।
आछ्याँबै के लब्मैंए फिर खीजी मि नेरो बारुद प्रामिंब्मुँ, धै ट्हुबिन् लास्युवाबै लल खैंइ चमैं ख्रोंवाब्मुँ।
ताँन् भन्दा थेबै परमेश्वरने ग्वार ह्रिबै म्हि तोन्दोंरि लल् खाँबै परमेश्वरए छरि न्होंर टिरिब्मुँ।
बुद्धि मुँबै म्हिलाइ ताँनइ म्हाँदिम्, दिलेया छलु म्हुलु लबै म्हिए फिर दु:ख खम्।
खैच्हिजिले आपोंबै म्हिए छ्हर बिब् धों तम्, सुँर तो खमुँ चन् पोंबै म्हि नास तयाम्।
प्ल्हेगुए घ्याँ पुजुए बार मुँब् धों तम्, दिलेया सोजो म्हि प्रबै घ्याँ छ्याँबै मुल घ्याँ तम्।
सोजो म्हिइ आछ्याँबै केमैं आल; आछ्याँबै के आलब्मैंइ छेनाले छ्ह थोल् खाँम्।
परमेश्वरजी बिबै ताँमैं ङिंबै म्हिइ ह्रोंसए छ्ह जोगेम्; दिलेया खीजी प्रद् बिबै घ्याँलाइ तो धों आङ्हाँबै म्हि सिब्मुँ।
च्योंरि तब नेरो याहवेहलाइ म्हाँदिबै म्हिइ सै न्होर, इजेत नेरो ह्रिंबै छ्ह योंम्।
दुष्ट म्हि ह्रोंसए पापइ लमा ह्रोंसन् ङोर फेम्, दिलेया ठिक के लबै म्हि बिस्याँ, सैं तोंदै क्वे प्रिंम्।
दिलेया दुष्ट म्हिमैं प्रबै घ्याँ बिस्याँ बेल्ले मिछु खैब् धों तम्; तो सैर प्हले थुरइमुँ बिसि चमैंइ आसे।
परमेश्वरए प्हसेमैं खाबज्यै खोंयोंइ पाप लरिब आरे बिसि ङ्योइ सेइमुँ, तलेबिस्याँ परमेश्वरए च्हजी चलाइ जोगेथेंम्, छतसि दुष्टइ चलाइ छुइल् आखाँ।